Ne jedem čorbine čorbe čorbu

Da ne bi ispalo da prodajem rog za svijeću dao sam mogućnost pismenim i mislećim ljudima da provjere valjanost dokumenta kojim sam se služio u odbrani od neistina, pa sam dao njegovu adresu: N(acionalni) A(rhiv) V(ašington). Dao sam i podatke za snimak tog dokumenta koji se čuva u Vojnoistorijskom institutu: r.(olna) 286, s.(nimak) 508-51. Međutim, sad čitam u Danasu reagovanje profesora iz Zemuna, Petar V. Grujić, koji me optužuje da podmećem javnosti falsifikate Arhiva Vojnoistorijskog instituta, falsifikate koje su još ranije otkrile njegova sestra i baka u vezi s odgovorom na pitanje ko je spalio Stragare i pisanje o tome dr Branka Vrska. Arhiv Vojnoistorijskog instituta je, uvjerava nas gospodin Grujić, fabrika komunističkih falsifikata. Šta da radi društvo s toliko smeća? Najbolje je spaliti ga. Možda bi u pepelu tih nataloženih pisanih laži neka državna komisija otkrila nešto dragocjeno za budućnost nacije, nešto slično Aladinovoj lampi.

Vojnoistorijski institut je decenijama imao najbolje sređen arhiv, njegove usluge koristili su jugoslovenski i strani istraživači bez ograničenja bilo koje vrste. Dostupan je bio istoričarima, piscima i publicistima najrazličitijih svjetonazora. Svoje fondove Arhiv je obogaćivao snimcima iz svih značajnih arhiva u Evropi i SAD. Gro najznačajnijih dokumenata nacističkih štabova i institucija koje su funkcionisale na tlu Jugoslavije snimljeno je i deponovano u Arhiv Vojnoistorijskog instituta. Institut je publikovao stotine zbornika dokumenata, među njima i njemačkih. Niko u svijetu nije, do danas, kazao ni napisao da je Vojnoistorijski institut falsifikovao dokumenta neprijatelja Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije. Samo baštinici kvislinške i kolaboracionističke ideologije i prakse u nas proglašavaju otprve falsifikatom sve što baca puno svjetlo na uzore njihove. Gospodine Grujiću, u Nacionalnom arhivu Vašington čuva se i izvještaj generala pješadije Felbera, vojnoupravnog komandanta Jugoistoka, pisan 15. jula 1944. Komandi grupe armija „F“ o razgovoru sa kapetanom Neškom Nedićem u Kruševcu. Iz ovog izvještaja se plastično i drastično jasno da razaznati da odnosi između Nijemaca i ravnogorskih štabova nisu bili onakvi kakvim ih prikaza dr Đukić. Evo vam, profesore, još jednog „falsifikata“ njemačkog dokumenta što ga posredstvom Vojnoistorijskog instituta rastura po Srbiji Nacionalni arhiv Vašington:

„14. VII 44. u 9.00 časova pre podne vodio sam razgovor u Krajskomandaturi Kruševac sa merodavnim četnikom Neškom Nedićem iz štaba Draže Mihailovića. Razgovor je vođen na molbu pomenutog Nedića… U uvodnom izlaganju Nedić je napomenuo da su četnici u Englesku izgubili svako poverenje, pošto su ih Englezi izdali i sada Titovim bandama liferuju naoružanje i municiju usled čega četnici moraju da krvare i da umiru. Pošto su oni sami u borbi protiv komunizma i suviše slabi, uvideli su da moraju tražiti oslonac u nemačke oružane snage kojima će se bezuslovno podčiniti sa puno poverenja. Oni su spremni da se bore protiv komunizma svuda tamo gde bih ih ja poslao… Neško Nedić je još jednom molio za poverenje ne samo ovdašnjih nemačkih komandi nego i čitavog nemačkog naroda, kao i za priznanje srpskog naroda kao najvećeg neprijatelja komunizma na Balkanu. Kao dokaz svog unutrašnjeg raspoloženja, ponudio se da se lično dalje bori na istočnom frontu posle čišćenja Srbije od komunizma i siguran je da bi to slično njemu učinio i jedan veliki broj četnika.“ Ovaj izvještaj nosi Felberov potpis, kao što i zabilješka sa sastanka Nijemaca i četnika u Topoli, 11. avgusta 1944. nosi potpis (koji ja ne objavih zbog čega profesor presudi da je posrijedi čist fasifikat) Ritmajstera princa Vrede.

Falsifikovanje istorije Drugog svjetskog rata u nas je postalo unosno zanimanje, umjesto da podleže ne samo moralnoj i naučnoj osudi već da kovači lažne istorije krivično odgovaraju jednako kao i kovači lažnog novca. Sve tvrdnje koje je ispod naslova „Mešanje baba i žaba“ nanizao dr Dušan Đukić čiste su izmišljotine, koje vama, profesore Grujiću, ne samo što ne smetaju već ste se latili pera kao bojnog koplja da branite nevještog početnika falsifikatora istorije.