Hod kroz nasleđe

Na mestu gde je duboko pohranjen ćup sa svecem kasnije je sagrađen hram Manek Baba Mandir. Hram je na skveru, najdugovečnijem u centru starog grada koji zovu Manek Ćovk. O vremešnosti Manek Čovka govori i što je tu prvi pol, zajednički niz kuća za stanovanje, Mahurat Pol nastao oko 1450-ih.

Na Manek Ćovku je usred zaglušujuće buke saobraćaja i mnoštva parkiranih vozila u toku prepodneva zelena pijaca. Posle podne se ona pretvara u drugu najveću tržnicu nakita i zlata u Indiji, na kojoj oko 1.500 trgovaca i juvelira ostvaruje dnevni promet od 35 do 40 krora (kror, jedinica indijskog numeričkog sistema ravna 10 miliona), rupija (60 rupija = jedan američki dolar). Najposećenija je, međutim, po trpezama za hranu koje se postavljaju kasnije uveče sa različitim lokalnim predjelima i slatkišima.

Da bi turističkom rutom „Hod po nasleđu Ahmedabada“ od polazišta kod hindu hrama Svaminarajan Mandir došli do Manek Ćovka treba da prođete ispod istorijskog Fernandez Mosta, tzv. Linije knjiga. Mnoštvo preprodavaca starih i novih knjiga je najzaposlenije kao i kod nas sa početkom nove školske godine sredinom juna.

U blizini Manek Ćovka su Badšah no Hađjiro i Rani no Hađiro, grobnice u kojima su sahranjeni muški članovi Ahmadšahove dinastije, odnosno njegovih žena. Dalje se nailazi na sada napuštenu zgradu Ahmedabadske berze, osnovane 1894, Zdanje u britanskoj arhitekturi je druga najstarija berza u Indiji, posle one u Mumbaju (Bombaju), indijskoj privrednoj i finansijskoj prestonici.

Uskoro je i kraj šetnji po nasleđu Ahmedabada, kod najsjajnijeg arhitektonskog dela u gradu, Džuma Masdžidu, „Džamiji od petka“. Jednu od najčuvenijih džamija u Indiji sagradio je 1423. Ahmed Šah, od žutog peščanika i sa ostacima hindu i džainskih hramova. Mešavina hindu i muslimanskog stila, džamija u delu za klanjanje ima tri reda stubova, ukupno 260 i 15 kupola.

U Džuma Masdžidu su u kamenu izrezbareni čipkasti prozori savršeni. No, oni blede pred onima u mnogo manjoj džamiji Sidi Saijed. Tin Darvaza je sada poprečena nasred širokog puta sa čije su obe strane mnogobrojne prodavnice svega i svačega, što bi se nekada zvalo „kolonijalne robe“. Tvrđava Badra, sagrađena 1411, možda se može smatrati najstarijim utvrđenjem kraljevskih spomenika koje je sagradio sultan Ahmed Šah. Četvorougaona je prostire se na 20-ak hektara, ima 14 bastiona, osam kapija i 18 topova. Sa njenog krova se se pruža lep pogled na veliku „buvlju pijacu“ u neposrednoj blizini i dalje na Stari grad.

I konačno, džamija Sidi Saijed, koju bi trebalo da vidi svaki posetilac Ahmedabada. Nazvana je po graditelju, robu iz Abisinije koji je postao ugledan na dvoru Ahmed Shah. Džamija je čuvena u svetu po svojih 12 prozora, kamenih džalija, vrhunskih primera savršenog vajanja motiva „drveta života“.