U Ministarstvu za rad na pitanje Radnika postoji li pravi i produktivan socijalni dijalog, navode da problemi postoje na strani svih učesnika.
– Za uspešnije rešavanje problema neophodan je socijalni dogovor, uspostavljanje međusobnog poverenja i razumevanja između partnera i poštovanje već dogovorenog, odnosno ispunjavanje preuzetih obaveza, što u velikoj meri nedostaje kada je reč o socijalnom dijalogu. Razlog nepostojanja ovog minimuma su slabi socijalni partneri, koji i pored brojnih obuka, stručnih usavršavanja i seminara organizovanih od strane organizacija EU i Međunarodne organizacije rada, ne koriste stečena znanja u cilju unapređenja međusobnog odnosa i timskog rada, što se odražava na sve nivoe i vrste socijalnog dijaloga i kolektivnog pregovaranja. Jedan od osnovnih problema u radu SES-a je i nepostizanje konsenzusa socijalnih partnera u pogledu određenih pitanja, navode u Ministarstvu.
Oni dodaju da je socijalni dijalog na lokalnom nivou nedovoljno razvijen, iako zakonski preduslovi za to postoje još od 2004. Problem u osnivanju i radu tih saveta su, između ostalog, i nedostatak političke volje kod predstavnika većine lokalnih vlasti da učestvuju u procesu socijalnog dijaloga. Na pitanje ko je odgovoran za sve to, odgovor je da na razvoj socijalnog dijaloga negativno utiče nekoliko faktora.
– Status reprezentativnosti socijalnih partnera ima negativan uticaj na dijalog. Jedan od razloga nalazi se i na strani poslodavačkih udruženja, čija tradicija nije ukorenjena u našem društvu, što je, između ostalog, posledica nedovršene svojinske transformacije. Sindikati su često u međusobnim sukobima i bez dovoljno realne moći da „ubede“ ostale aktere socijalnog dijaloga. Evidentna je i neinformisanost šire javnosti o prednostima efektivnog socijalnog dijaloga, ali i loša iskustva, odnosno ograničeni dometi socijalnog dijaloga u prethodnom periodu.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na Twitter nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
