Kenet Brana: Šekspirov vernik

Po ugledu na do sada najpoznatiju filmsku verziju ove čuvene priče iz 1974, i Brana je, kao i slavni reditelj Sidni Lumet, okupio sve same holivudske zvezde, ne bi li privoleo u bioskope sve one koji priču iz Orijent ekspresa i njen zanimljivi obrta dobro poznaju. Tako sada uloge dele Penelope Kruz, Vilem Defo, Džudi Denč, Džoni Dep, Mišel Fajfer, Dejzi Ridli, kao nekad Ingrid Bergman, Loren Bekol, Šon Koneri, Vanesa Regrejv, Albert Fini…

Triler Agate Kristi samo je jedan u nizu brojnih književnih dela koje je Brana preneo na film. Najpoznatiji je pre svega po adaptacijama Šekspirovih drama, zbog kojih je i počeo da se bavi glumom. On je, naime, sa 16 godina prvi put u pozorištu pogledao „Hamleta“ sa Derekom Džejkobijem u glavnoj ulozi. „Na trenutak sam poželeo da igram tu ulogu. Bio sam zadivljen kakav je to triler. Imao je sve – ubistvo, nasilje, strast, duha… Bilo je neverovatno“, kazao je jednom prilikom Brana. U svojoj želji je vrlo brzo uspeo, pa je posle samo nekoliko godina postao stalni član Kraljevske Šekspirove kompanije. Imao je samo 23 godine kada je igrao glavne uloge u „Henriju V“ i „Romeo i Juliji“, ali i kada je dobio pozorišnu nagradu „Lorens Olivije“ za najboljeg mladog glumca. Olivije je inače postao njegova stalna inspiracija kao glumac i reditelj, sa kojim su ga kasnije često poredili, iako pojedini kritičari ističu da bez obzira na talenat nema Olivijev magnetizam. Ipak, kao i on, uspeo je da do šire publike prenese delo britanskog barda, tako što je ekranizovao „Henrija V“, „Hamleta“, „Mnogo buke ni oko čega“, „Kako vam drago“, „Uzaludni ljubavni trud“, „Zimska bajka“… dok je u pozorištu igrao i režirao gotovo sva Šekspirova dela.

„Ljudi me često pitaju zašto i dalje volim da radim Šekspirove komade. Nemam nekakva konvencionalna religijska uverenja, ali je Šekspir za mene izvor inspiracije, zato što ne postoji situacija sa kojom sam se susreo u svom života, koja nije na bilo koji način opisana u delu ovog pisca“, objašnjava Brana. Kuriozitet je da se u njegovim adaptacijama obavezno pojavljuju sve glumačke zvezde jer njegove kolege vole da sarađuju sa njim. Poslednjih godina sve češće dobija priliku da režira holivudske blokbastere („Tor“, „Pepeljuga“, „Džek Rajan“), ali i priliku da glumi ozbiljne uloge u ostvarenjima koja nije sam režirao („Valkira“, „Dankerk“, „Dve nedelje sa Merlin“).

Rođen je 1960. u Belfastu. Jedan je od retkih ljudi koji su bili nominovani za Oskara za režiju i glumu za isti film. Bio je u braku sa koleginicom Emom Tompson, dok se jedno vreme zabavljao sa Helen Bonan Karter. U braku je i nema dece. Govori italijanski i navija za Totenhem.