Vučić se plaši da će proći kao Gruevski

– Paradoksalno je da se vještački iscenira kriza koja suštinski ne postoji i da se onda to što je vještački proizvedeno gasi hitnim mjerama dirigovanim od strane onoga koji je krizu i osmislio. To me podsjeća na metaforu o piromanu koji podmeće požar, a onda ga gasi, uživajući u publici koja mu oduševljeno aplaudira. Ako je na ovaj način moguće stvarati i razrješavati “krize”, onda je jasno da ne ostaje prostor za ono što racionalizirana država i institucije treba da čine – da se bave objektivnim problemima, pronalaze riješenja za realne životne probleme i unapređuju život cjelokupne zajednice. Hiperprodukcija galame i personificiranog spektakla suštinski limitiraju javni diskurs i amputiraju slobodu građana Dakle, ovi procesi vode u postepenu destrukciju Srbije kao društva i države, a upravo Vučić kao zamjena za sve postaje metafora za destrukciju srbijanskog društva i državnosti, smatra sagovornik Danasa.

Prema Džihićevom mišljenju, „iza ovako intenzivnog i agresivnog dizanja tenzija krije se i klica nesigurnosti režima i samog Vućića te straha od gubitka kontrole i vlasti“.

– Makedonija je postala ogledalo koje omogućava pogled u budućnost za sam režim, a ta budućnost plaši vladajuće strukture u Srbiji. Ono što oni vide su neke nove snage u opoziciji koje počinju da otvoreno i činjenično raskrinkavaju nedemokratske metode vladavine, u slučaju Makedonije Gruevskog, a u slučaju Srbije Vučića, koje onda stvaraju kritičnu masu koja naslućuje mogućnost neke vrste revolucionarnog pokreta i rušenje starog rezima. I na kraju, indikativno je da u ovom momentu ne vidimo jasne poruke iz Evrope na adresu Srbije. A to nas navodi na ono što je dobro poznato – Vučić je svojim pragmatizmom i obećanjem „stabilnih okolnosti“ stekao saveznike u EU, ili barem osigurao da prevelika i glasna kritika iz zemalja EU i institucija EU ne naraste do nivoa koji bi mogao ugroziti njegovu vlast. U ovu grupu se ubraja i NJemačka sa kancelarkom Merkel na čelu, zaključuje Vedran Džihić.