Mnogo nejasnog i suvišnog

Naše pravo intelektualne svojine, i pored tolikih seminara u okviru programa CARDS i drugih napora da se približi svetskim pravnim standardima, pravi pojedine velike korake unazad. Najveći broj prijava registrovanih prava i najveći broj sporova odnose se na robne i uslužne žigove. Zakon o žigovima, nejasan, u pojedinim odredbama kontradiktoran svojim načelima, a u pojedinim i odredbama Pariske konvencije, prati praksa Zavoda za intelektualnu svojinu i sudova, prate ga odluke koje sadrže novokomponovane reči kao što su „prepoznatljiv“ i „zamenljiv“ kojih nema u Zakonu o žigovima, koje su nedefinisane, a koje su osnova sve većeg broja odluka. Kolektivno neznanje se širi i magla sve više pokriva oblast industrijske svojine.
U tom trendu je i Zakon o dizajnu, koji je u stvari zakon o industrijskom dizajnu. Kada se ima u vidu njegov posebni pravni režim, on ne uređuje autorskopravni dizajn. Ali, nažalost, Zakon o dizajnu predviđa da predmet zaštite dobijene po tom zakonu uživa i autorskopravnu zaštitu. U tom svetu kako mali Perica zamišlja industrijsku svojinu, koji je naša sve veća realnost, razni prosti otkivci za vrata ili proste rešetke su autorska dela, originalno je sve ono što Zavod za intelektualnu svojinu registruje kao dizajn, sud više ne odlučuje jedini da li je jedna oblikovana tvorevina autorsko delo, niti se o tome, po jednima, izjašnjava nakon odluke Zavoda, dok po drugima Zakon o pravnoj zaštiti dizajna ipak ne može da derogira odnosne odredbe Zakona o autorskom i srodnim pravima, a zatim se postavlja pitanje koji je smisao plaćanja godišnjih taksa Zavodu kada se jednom dobije autorskopravna zaštita i postavlja se još na desetine pitanja.
Nakon donošenja Zakona o privrednim društvima ukazivano je na nedovoljnu normiranost jedne od važnih kategorija prava industrijske svojine – poslovnog imena. Nakon uvida u akta i rad Agencije za privredne registre ukazivano je na opasnost da dođe do brojnih povreda poslovnog imena i to se događa u sve većem broju, te smo svedoci sve većeg broja registrovanih privrednih subjekata koji obavljaju istu delatnost i imaju isti naziv. Predstoje brojni sporovi između lica koja se pozivaju na ranije stečeno pravo na poslovno ime, koji su morali biti izbegnuti i čiji je ishod neizvestan.
Sve ovo što se događa nije se događalo ranije, a da ne govorimo koliko smo postali „originalni“ i po svojim institutima svetskog iscrpljenja prava, nemogućnosti uzorkovanja robe, dvojnim, različitim uređenjem prava zaposlenih autora, nepriznavanja prava pravnom licu na naknadu moralne štete itd.