Seobe u nepoznato

Da se integracija Roma u srbijansko društvo planira i ostvaruje bar upola tako temeljito i dugoročno, kako se priprema rekonstrukcija Gazele, najava raseljavanja romskih porodica iz tzv. nehigijenskog naselja pod centralnim beogradskom mostom možda bi izazvala za nijansu manje rasističke komentare on onih kojih smo se već naslušali poslednjih godina. Možda se nagađanja o novom talasu doseljenika, „tuđih“ Roma, u favelu pod Gazelom i zloupotrebama socijalne pomoći, ne mogu dovesti u direktnu vezu s porukom „Smrt Ciganima“, koja je proteklog vikenda osvanula na ogradi jedne romske porodice u Borči. Možda dodeljivanje socijalnih stanova Romima iz favele pod Gazelom, u ovom ili nekom drugom prigradskom naselju neće izazvati ulične proteste, kao pre nekoliko godina na Novom Beogradu. Međutim, te pretpostavke ne menjaju opštu sliku, koja pokazuje da se položaj Roma i odnos društva prema njima menja sporije nego sve ostalo u Srbiji.
Mada je upravo počeo popis oko 250 porodica, koje u katastrofalnim uslovima decenijama žive preko puta elitnih hotela i blještavih poslovnih zgrada, zvaničnih planova o raseljavanju još nema. Umesto temeljno planirane integracije ljudi – od kojih većina nema dokumenta i stalno prebivalište, a time i pristup zdravstvenoj zaštiti i školovanju – igra se na kartu tajnosti lokacije socijalnih stanova. Ni stanovnici naselja pod mostom ne znaju šta će biti s njima, odnosno šta su im gradske vlasti pripremile. Hoće li im biti pružena socijalna podrška u novoj sredini, hoće li država sprečiti izlive netrpeljivosti u novom komšiluku? Da li se, uz evidentiranje Roma, istovremeno vrši i nekakva priprema budućih suseda? Koliko je zapravo državi jasno da je integracija dvosmerni proces, i da prilična odgovornost za težak život Roma u Srbiji leži i na predrasudama većinske zajednice?