Preko dvanaest oranica

Atletičari teškog duvačkog metala, fantastični Fanfare Ciocărlia, dolaze sa svojim petim albumom, hipnotičkog i jednostavno učinkovitog naziva „Queens and Kings“, ovih dana kao putopis sa nekog simultanog hodočasničkog karnevala po romskim teritorijama Evrope, inficiranih pri tom još i neobuzdanom divljinom zvukovlja američkog kontinenta.
Na potezu od oboda Francuske do obala Crnog Mora, zahvatajući španske odjeke, mađarsku, rumunsku, bugarsku i celokupnu ex-yu romsku muziku tokom pejzažnih, koloritnih era velikih lutalačkih prostranstava. Fanfare Ciocărlia uspeli su da u jedinstveni trkački elan sviračkog majstorstva investiraju još jedamputa celokupnu predačku uobrazilju, od dolaska 12.000 romskih robova 1445. sa Vladom Cepešom, nakon njegove pobede nad Turcima u Bugarskoj, te njihovog potonjeg naseljavanja u regijama Valahije i Moldavije do današnjih dana.
Originalno potekli sa imanja imena Zece Prajini – u prevodu „dvanaest oranica“ – koje je lokalni velmoža dao pradedovima nedavno preminulog klarinetskog lidera ansambla Iona Ivancea da na njemu žive i obrađuju ga nakon oslobađanja iz ropstva, Fanfare Ciocărlia danas su respektabilni umetnici sa raskošnim koncertnim i decentnim diskografskim itinererom, što u svojoj unikatnoj lutalačkoj imaginaciji stoje na pola puta između dana i noći romske stvarnosti.