Romantični vestern

Pobegavši iz Sijetla, Kristina i Džastin došli su na sever Kanade i krenuli u potragu za zlatom. Međutim, sustižu ih kriminalci, bivši Džastinovi prijatelji i uvode ih u neprilike. Uz pomoć Frejna i indijanskog vodiča Hakine, oni se upućuju ka jezeru Benet. Izlazeći iz radnje sa namirnicama, Kristina i Džastin bivaju napadnuti, a spasava ih detektiv koga je Kristinin otac angažovao da mu pronađe kćer. „Razbijena glava“ (Dipi), drugi nastavak serijala „Devojka iz Jukona“ francuskog scenariste Filipa Tiroa i srpskog crtača Siniše Radovića nastavlja avanture tragača za zlatom u ledenim bespućima Kanade.

„Kontrapunkt“ festival u YUBIN centru

Festival „Kontrapunkt“ održava se ove godine od 19. do 26. februara u Galeriji Međunarodnog kulturnog centra – YUBIN u Beogradu. Predavanja, performansi, prezentacije iz različitih oblasti, već tradicionalno se održavaju u postavci likovne izložbe, koja nosi tematiku festivala. Ovog puta reč je o izložbi fotografija grupe autora, pod nazivom „Svetovi“. Umetnički direktor festivala je Milica Krković, a organizacija i realizacija su rezultat saradnje NVO „Kontrapukt“ iz Beograda i MKC YUBIN. Program za petak predviđa: „Putovanja u novi stari svet – ekoselo Svilojevo“ od 17 sati – Govore mr Robert Čordaš, ekspert za ekologiju i idejni tvorac ekosela i Jasmina Prodanov, direktor agencije Agrotejp.

Tiroov romantični vestern poseduje efikasnost dramaturgije u jednostavnijem delu, u spoljašnjoj verovatnoći, zasnovanoj na istorijskoj i materijalnoj verovatnosti. Njegova pozadina događanja i običaji odgovaraju onome što znamo o vremenu obrađenom u serijalu. Međutim, unutrašnja verovatnoća, ona koja se odnosi na akciju, kao i psihološka razrada likova, ostaju zarobljeni u nizu stereotipa. U glavnu događajnu liniju punu lako predvidljivih preokreta, scenarista uvodi mnoštvo marginalnih likova. Njihovi karakteri nisu razrađeni, a prisustvo nije uvek opravdano, međutim, oni doprinose da pripovest bude šarolikija.
Kvalitet grafizma Siniše Radovića opao je u drugom nastavku. Čuvajući realistički pristup, on se opredelio za manje razrađen crtež, urađen sa manje senčenja i manje brige o detaljima. Dekori i pejzaži su urađeni solidno, međutim, likovi nemaju izražajnosti u mimikama i u pokretima. Ne ulazeći u psihološko produbljivanje likova crtačkim sredstvima, i zaboravljajući da je ovaj parajezik od prvorazrednog značaja, on se zadovoljio sistemom ikoničnih znakova. Istovremeno, Radovićevo stilizovanje crteža nalik izrazu pedesetih godina prošlog veka, imalo je smisla u prvom, grafički razrađenijem, albumu. U pojednostavljenom crtežu „Razbijene glave“, ovakav pristup gubi značaj i scenama daje nepotrebnu i neprirodnu statičnost.