Od Postanja do Otkrovenja

Ovu ambicioznu ilustrovanu enciklopediju 2012. objavio je čuveni londonski „Dorlin Kindersli“, čiji je međukonfesionalni zapadnohrišćanski autorski tim predvodio irski sveštenik Majkl Kolins. Srpsko izdanje, koje je objavila „Mladinska knjiga“, dobilo je pravoslavni ton, a delimično i opremu zahvaljujući redakciji i lekturi protođakona Radomira B. Rakića, stručnjaka za „Bibliju“, glavnog prevodioca u penziji za engleski i nemački jezik „Srpske patrijaršije“ i aktuelnog glavnog i odgovornog urednika „Informativne službe SPC“. Veliku ilustrovanu „Bibliju“ sa engleskog na srpski preveli su Marija Stajić, Gordana Bogićević, Boban Jakovljević i Vladimir D. Janković.

„Nijedna druga knjiga nije imala uticaja na čovečanstvo kao „Sveto pismo“, prevedeno na više od 2.000 jezika. „Biblija“ nije samo velika verska knjiga, nego ima visok moralni, istorijski, kulturni i književni značaj. U periodu od 1.500 godina pisalo ju je četrdesetak ljudi – njeni autori su bili carevi, ribari, sveštenici, pripadnici vlasti, seljaci, pastiri i doktori. Iz ove raznolikosti izvire neverovatno jedinstvo, sa zajedničkim temama koje provejavaju kroz celu knjigu. NJen izuzetan sadržaj čini je neprocenljivom riznicom motiva, poezije i tekstova, koji su imali snažan uticaj na razvoj evropske i svetske književnosti. Ova velika ilustrovana „Biblija“ pokušava da otkrije šta je sve inspirisalo velike umetnike, čija su dela imala biblijsku osnovu“, kažu izdavači.

Oni su se u ovu biblijsku-izdavačku avanturu upustili kako bi uz pomoć više od 1.300 ilustracija – vrhunskih crteža, karti, mapa, fotografija na 512 strana prikazali istoriju judaizma i hrišćanstva, njihove simbole, značaj i poruke i pomogli čitaocima da „istražuju duhovne korene, socijalnu, geografsku i istorijsku pozadinu „Svetog pisma“, umetnost i kulturu tog vremena“, uključujući i detalje iz svakodnevnog života ljudi biblijskog doba kao što su stanovanje, odeća, obuća, frizure, kozmetika…“

Velika ilustrovana „Biblija“ ima četiri glavna poglavlja koja govore o istoriji „Biblije“, knjigama, događajima i ličnostima iz „Starog“, potom i „Novog zaveta“, dok se u „Biblijskim“ napomenama nalaze popisi ljudi i mesta u „Svetom pismu“, biblijski spiskovi, tabele… Jedan od temata na kraju poglavlja o „Starom zavetu“ govori i o vremenu o kojem se u nauci uglavnom ćuti – od proroka Malahije, 5. vek pre Hrista, do rođenja Isusa Hrista, kad je helenska kultura ostavila trajan pečat na jevrejski svet.

Profesor Rakić u jednoj rečenici „Bibliju“ definiše kao „knjigu o Bogu, koja pripoveda o tome kako Bog želi da živimo i kakav život da vodimo“. On podseća i da je „istraživanje „Pisma – Biblije“, jedna od Hristovih zapovesti svim njegovim sledbenicima kako ne bi pali u zablude shodno Hristovim rečima iz „Jevanđelja“: ‘Varate se ne znajući „Pisma“ ni sile Božje'“.