I Bond je prošao kroz čekpoint Čarli

Čekpoint Čarli – prelaz stvoren za strance i savezničke snage – korišćen je za razmenu zatvorenika. Trideset godina kasnije pretvoren je u turističku atrakciju, a vlasti razmatraju njegovu budućnost.

Evo pet stvari o legendarnom kontrolnom punktu kroz koji je prošao Džejms Bond, koga glumi Rožer Mur, u filmu „Oktopusi“ iz 1983. Zapravo nikada nije postojao nikakav Čarli već je čekpoint dobio po slovu C u fonetskoj abecedi NATO-a.

Čekpoint Alfa, najveći i najvažniji granični prelaz nalazio se u Helmštetu između Berlina i Hanovera, a čekpoint Bravo u Drajlindenu na jugozapadu Berlina.

Ipak, Čarli je bio najvažniji granični prelaz za strance i savezničke snage.

Istočni Nemci pokušavali su da prebegnu preko Čarlija na Zapad jer je on bio jedina rupa u masi betona i bodljikave žice koji su činili Berlinski zid.

Austrijanac Hajnc Majksner uspeo u aprilu 1962. da prevede preko granice svoju devojku i njenu majku iz Istočne Nemačke u iznajmljenom kabrioletu Ostin Hili tako što je uklonio vetrobransko staklo i projurio ispod barijere za vozila.

U još jednom slavnom begu, fotograf Horst Bejer uverio je istočnonemačke vlasti da mu dopuste promotivno fotografisanje tokom kojeg je prešao granicu.

Svi iz Berlina znaju ko je Svirač tube a milioni turista fotografisali su se s njim. Vojnik sa fotografije koja se nalazi na čekpointu Čarli je bivši svirač tube u američkoj vojsci.

Zove se Džef Harper.

Imao je 22 godine kada su ga fotografisali u znak sećanja na poslednje savezničke snage u Berlinu 1994. Njegov portret nalazi se pored portreta sovjetskog vojnika.

U oktobru 1961. američki i sovjetski tenkovi bili su 16 sati okrenuti jedni prema drugima na čekpointu Čarli u jednom od najnapetijih sukoba u hladnom ratu.

Bilo ih je deset sa svake strane udaljeni 100 metara jedni od drugih. Motori su im tutnjali i stvarali guste oblake dima. Treći svetski rat sprečen je kada su američki predsednik Džon Kenedi i sovjetski vođa Nikita Hruščov napokon pristali da povuku tenkove.

Čarli se nakon ujedinjenja Nemačke 1990. pretvorio u svojevrsni diznilend istorije sa prodavačima lažnih krznenih kapa Crvene armije, gas maski i ljudima u američkim vojnim odorama koji se fotografišu sa turistima.

Već izvesno vreme u Berlinu se vodi rasprava o razvoju tog područja. Nakon rasprave zbog planova gradnje privatnih investitora, uključujući izgradnju hotela Hard Rock, gradske vlasti su uvele oštrija pravila planiranja za to područje.

Ograničile su visinu novih zgrada i traže da 30 odsto tih kapaciteta bude namenjeno za socijalno stanovanje.