Mađarska (1): Priroda podređena vinu

Sa slabljenjem pošasti posete smo oprezno obnovili. Za prvomajske praznike uputili smo se u čuveni mađarski vinogradarski region, Tokaj, sa Skenderevićima iz Subotice i Balatonovima iz Novog Sada.

Tokaj se nalazi na ušću reke Bodrog u Tisu, blizu slovačke granice.

Leve obale reka su ravne i mestimično močvarne, a na desne se spuštaju obronci planine Zemplen.

Ovde je priroda podređena vinu – reke utiču na njegove karakteristike, brda vulkanskog porekla idealna su za gajenje vinove loze (glavne vrste su furmint i harsleveli) i dugačke podrume ukopane u tlo vulkanskog porekla u kojima se vino čuva, a na planini raste hrast od kojeg se pravi burad.

Tradicija vinarstva dokumentovana je od 1251. godine, a veruje se da je nastala još od doseljavanja Mađara.

Oni su vinovu lozu doneli sa Kavkaza, gde su se zadržali na putu do Panonskog basena.

Vino je pronelo slavu tokajskog kraja i učinilo da je on proglašen za kulturno-istorijsku celinu svetske baštine, kao svedočanstvo vekovne istrajnosti ljudi u interakciji sa prirodom.

Priroda je pomogla ljudima da stvore najpoznatije tokajsko vino – koncentrisano slatko vino (asu). Prvi pomen ovog vina datira iz 1571. godine i nastalo je, kažu, slučajno.

Turci su bili blizu Tise i predstavljali stalnu pretnju, pa je berba grožđa kasnila nekoliko meseci.