Ličnost Danas: Vesna Parun

Njen jezik, nesputano bogatstvo poetskih slika i razmahnuti govor, oduvek se suštinski razlikovao od onoga što je predstavljalo preovlađujući i povlašćeni tok posleratne jugoslovenske poezije, od koje se tada očekivalo da bude u službi partije i partijske države. Osim uručenja nagrade KOV-a, u narednom periodu Vesni Parun predstoji i objavljivanje izbora pesama u biblioteci „Evropska nagrada“.

Parunova nesumnjivo spada u najpoznatije savremene hrvatske pesnike i najistaknutije hrvatske pesnikinje druge polovine 20. veka. Rođena je 10. aprila 1922. godine na ostrvu Zlarinu kod Šibenika. Počela je da piše vrlo rano, već sa deset godina, kada je objavila svoju prvu pesmu „Pramaljeće“, u listu Anđeo čuvar, a već drugom pesmom „Zov“ objavljenom 1938. u časopisu Sjeme, novini Muške klasične gimnazije, najavila je stil koji će obojiti njen budući rad. Studirala je romanistiku na Filozofskom fakultetu u Zagrebu, a potom i filozofiju, koju je prekinula tokom Drugog svetskog rata. Od 1962. do 1967. živela je u Bugarskoj u bračnoj zajednici, a nakon razvoda i po povratku u Zagreb počinje da radi kao slobodni književnik. Samoću i „otpadništvo“ od aktuelne kulture izabrala je ne želeći se nikome klanjati.

Iako je poezija njeno polje stvaralaštva, Vesna Parun je već nakon druge knjige pesama počela da piše prozu i drame. Objavljeno joj je više od 60 knjiga poezije i proze, a njena četiri dramska dela igrana su u pozorištima. Za svoj pesnički rad dobila je značajne i brojne nagrade i priznanja – za zbirku „Pjesme“ (1948) dobila je Nagradu Matice hrvatske, za „Crnu maslinu“ (1955) Nagradu grada Zagreba, za stihovani dečji roman „Mačak Džingiskan i Miki Trasi“ (1968) dobila je Nagradu „Grigor Vitez“, a 1972. nagrađena je kao najuspešniji dečji pesnik Zmajevom nagradom Matice srpske u Novom Sadu. U Parizu je dobila Diplomu za poeziju, a njena zbirka „Zore i vihori“ (1947) po mnogo čemu označava važan datum u razvoju novije hrvatske poezije.

Vesna Parun potpuno se predala književnom radu postavši prva žena u hrvatskoj književnosti koja živi isključivo od književnosti i za književnost. Njena dela su prevođena na mnoge jezike.