Planina nebo i Madaba

Prema Starom zavetu, Bog je Mojsiju rekao da se popne na ovu planinu kako bi ugledao Obećanu zemlju – Palestinu pre nego što ode u Carstvo božije. On je ovde i sahranjen, a na mestu na kojem je ispustio poslednji uzdah danas se nalazi njegov štap u obliku zmije. Na mestu njegove grobnice sagrađen je manastir koji se još od 1933. godine restaurira i iskopava. Planinu Nebo je i Papa Jovan Pavle Drugi posetio i uvrstio je u obaveznu stanicu na putu hadžiluka. Od te posete ostao je kameni spomenik posvećen Mojsiju koji je odavde mogao da vidi Jerihon, reku Jordan, kao i mesto gde će kasnije biti kršten Isus Hrist.

Sa planine Nebo spuštamo se do Madabe. Grad ima oko 50.000 stanovnika i najvažniji je hrišćanski grad u Jordanu. Trećinu stanovnika čine hrišćani. Vrhunac ovog grada bio je pod vizantijskom vlašću kada je Madaba bila centar škole za mozaike. I danas mozaici čine glavnu atrakciju grada. Najpoznatiji je onaj koji se nalazi u grčkoj pravoslavnoj crkvi Svetog Đorđa, u koju smo uspeli da uđemo, iako je bila zatvorena, zahvaljujući našem predivnom vozaču Saidu, koji živi u Madabi, hrišćanin je i ovo je njegova crkva pa su je otključali samo za nas. Mozaik potiče iz vremena Justinijana i predstavlja geografsku mapu Palestine, napravljenu za potrebe hodočasnika koji su bili na putu ka Svetoj zemlji. Mogu se videti gradovi Jerusalim, Vitlejem, Jerihon, reka Jordan i Mrtvo more. U crkvi se nalazi i jedna od najstarijih ikona na svetu. Ima više od hiljadu godina, a pre nekoliko godina je na zahtev grčkog sveštenstva vraćena u ovu crkvu. Madaba je prelep, čist grad sa posebnom atmosferom. Sa jedne strane je džamija sa minaretom, a sa druge hrišćanska crkva, ali sve je nekako u skladu. Puni utisaka sa Svete zemlje sa Jordanske strane odlazimo u Aman da prenoćimo i prikupimo snagu za novi dan i još mnogo prelepih mesta koja smo planirali da obiđemo.