Ko je Vladimir Kuzmanović? Krenuo kao fudbaler, uspeo kao košarkaš, a sada u duetima sa Lukom i Slobodanom približava igru pod obručima širokim masama

Prenosi utakmica selekcije Srbije se mogu gledati i na RTS-u, gde se može uživati u mečevima Orlova uz neponovljivog komentatora Slobodana Šarenca, ali i stručnog konsultanta Vladimira Kuzmanovića koji dodatno „začinjava“ prenose svojim opservacijama.

Za ljude koji manje prate košarku treba kazati da je Kuzmanović nekada bio vrhunski igrač, a danas je prepoznatiljiv i po tome što je deo dvojca (uz Luku Spasovksog) koji radi „Košarkaški podcast sa Lukom i Kuzmom“.

Popularni Kuzma je rođen 1971. u Beogradu, a u trinaestoj godini počeo da se bavi fudbalom, u Crvenoj zvezdi, zatim OFK Beogradu da bi najbolje partije pružio u dresu Beograda sa Karaburme. Sa 16 godina odlazi kod sestre u Njujork, gde se, putem televizije upoznaje sa NBA ligom i košarka postaje njegova prava ljubav.

Karijeru je započeo u OKK Beogradu sa kojima je 1990. bio juniorski šampion Srbije. Okitili su se trofejom, pobedom nad Slogom iz Kraljeva rezultatom 94:87, a Kuzmanović je postigao 42 poena, bez promašaja iz igre (1/1 za tri i 13/13 za dva dok je ostale poene postigao sa linije penala).

Prešao je potom u Beočin, gde je i počionje njegov pravi košarkaški uspon. Pod vođstvom Miroslava Mute Nikolića tim bio na korak od osvajanja titule šampiona Jugoslavije 1996. godine. Imali su u finalu plej-ofa 2:0 u seriji protiv Partizana, ali sa tri pobede su crno-beli uspeli da dođu titule prvaka. Jedan od razloga za neuspeh Beočinaca  bila je i činjenica da je u četvrtoj utakmici Kuzmanović doživeo prelom metatarzalne kosti desnog stopala.

Da nije bilo te povrede bio bi u najužoj konkurenciji za tim koji nje tog leta u Atlanti osvojio srebrnu medalju na Olimpijskim igrama.

Tokom leta 1997. je zajedno sa Milenkom Topićem i Željkom Topalovićem prešao iz BFC-a u Crvenu zvezdu. Sa beogradskim crveno-belima je stigao do finala međunarodnog Kupa Radivoja Koraća 1998. gde je u dvomeču bio uspešniji Meš iz Verone, ali je sa Zvezdom te godine došao do prve seniorske titule.

Još dva šampionata Jugoslavije je osvojio kao član Budućnosti iz Podgorice, a sa timom Šarloa je osvojio duplu krunu u Belgiji 2003.

Nauspešnija sezone po trofejima mu je bila poslednja. Tada je kao član Asesofta iz Ploeštija osvojio triplu krunu. Uzeli su te 2005. FIBA Evrokup, kao i oba trofeja u Rumuniji.

Po završetku karijere, 2007. godine radio kao skaut Hjuston Rokitsa, a 2015. postao direktor mlađih selekcija Srbije u KSS. Za vreme njegovog mandata od aprila 2015 do oktobra 2017, mlađe selekcije Srbije su osvojile dve zlatne, jednu srebrnu i jednu bronzanu medalju kao i jedno četvrto i dva peta mesta.

Posle toga je u oktobru 2017. postao predsednik Saveza košarkaša u kolicima Srbije (SKKS) i od njegovog dolaska na čelo te organizicije značajno se popravio položaj košarkaša u kolicima, a i rezultati su počeli da dolaze.

Nadamo se da će doneti i sreću Orlovima i da će Srbija posle 23 godine moći da proslavi zlatnu medalju seniora košarkaša na nekom velikom takmičenju.