Projekat „Borba protiv seksualnog i rodno zasnovanog nasilja“ Ministarstva rada i socijalne politike Uprave za rodnu ravnopravnost u saradnji sa listom „Danas“ sprovodi kampanju podizanja svesti javnosti o sprečavanju nasilja nad ženama i upoznaje javnost sa principima rodne ravnopravnosti u domaćim i međunarodnim dokumentima. Projekat finansira Vlada Kraljevine Norveške.
Incest – u našem narodu poznat pod imenom rodoskrvljenje – u većini evropskih zakonodavstava se vezuje za seksualnu zloupotrebu dece od strane roditelja, odnosno seksualne odnose između brata i sestre ako su stariji od 16 godina. Širi kontekst u kojem neka zakonodavstva koriste ovu reč je seksualna zloupotreba deteta od strane onih koji su u položaju autoriteta u odnosu na dete i koji zloupotrebljavaju poverenje deteta (vaspitači, nastavnici, terapeuti, rođaci, komšije). Rodoskrvljenje se sankcioniše u gotovo svim zajednicama, mada su granice u rodbinskim vezama različito tretiraju. U SAD je u nekim državama članicama dozvoljen brak između dece brata i sestre.
U 85% slučajeva žrtve incesta su devojčice. Postojanje incesta se vekovima zataškavalo. Žrtve su najčešće bile tretirane kao psihijatrijski bolesnici (postoje utemeljene tvrdnje da je Sigmund Frojd pobegao od konstatovanja incesta u priču o histeriji pod pritiskom kolega). Nema zajednice u kojoj nisu zabeleženi slučajevi incesta. Ako se o incestu ćuti, to je samo znak da se zajednica sa problemom nije suočila. Incest je rasprostranjeniji u zatvorenim malim zajednicama, na izolovanim farmama, brdsko-planinskim selima bilo zbog preterane okrenutosti članova porodice jednih ka drugima bilo zbog opredeljivanja incestnika da žive na mestima gde su izolovani i van domašaja zakona. Jedan od bitnih razloga zašto se o incestu ćutalo je idealizovanje porodice kao osnovne ćelije društva.
Incest dovodi pod znak pitanja sve uloge koje u porodici postoje. Majka incestuizirane devojčice u velikom broju slučajeva nije na strani kćeri, negira postojanje incesta ili okrivljuje kćer jer je njena uloga supruge i majke potpuno uzdrmana.
Već pomena reči ‘incest’ izaziva odijum. Prva reakcija je uvek šok. Posledica obelodanjivanja postojanja incesta najčešće dovodi do prekida incestuoznih radnji, samo bez temeljne organizovanosti zaštite žrtve, dugogodišnjeg praćenja situacije, terapeutskog rada sa žrtvom, temejnog prikupljanja dokaza i kažnjavanja nasilnika, terapijskog rada sa svim članovima porodice incestuozna situacija se može vrlo lako obnoviti bilo na samoj žrtvi ili drugoj mlađoj devojčici u porodici. Prema švajcarskim istraživanjima porodica u kojoj je konstatovan incest veoma često ima dugu istoriju incesta. Postojanje incesta na jednom članu porodice može nagoveštavati niz žrtava unutar jedne porodice kroz generacije.
Ženski pokret u Beogradu se početkom devedesetih organizovao, suočio sa problemom incesta, uticao na izmenu zakona, senzibilizaciju društva i institucija za prepoznavanje incesta i adekvatno reagovanje. Incest trauma centar je pionirska organizacija koja problemu pristupa sa feminističkih pozicija.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
