Tradicija koja traje

Vašari, koje nazivaju i teferičima ili saborima, narodna su veselja koja se nekoliko puta godišnje održavaju na različitim mestima, pod „otvorenim nebom“ i pod šatorima, sa decenijama, ili čak vekovima istom namerom i ciljevima da se ljudi okupe, druže i vesele; da se sklope nova prijateljstva, od kojih neka završe i brakom, kao i da se odmere snage u različitim sportskim aktivnostima. Takmičarske discipline, koje se u tim prilikama organizuju su obično, po mnogima, najzanimljivije konjičke trke, trke pešaka i biciklista, bacanje kamena s ramena, turniri u malom fudbalu i slično. Ovakva narodna veselja u sjeničkom kraju imaju dugu tradiciju koja se poštuje, živi, traje i neguje, po nekoliko puta godišnje, od 1. maj pa sve do jeseni. Jedina razlika u odnosu na davna vremena, ogleda se u načinu dolaska na poznata zborna mesta po utvrđenim datumima. Konje i zaprežna vozila, koje su posetioci nekada koristili, a koja su danas prava retkost, zamenili su moderni automobili sa najrazličitijim registarskim tablicama iz celog sveta.

Pored vašara u Karajukiće Bunarima i Ponorcu, 5. maja u Vrelima, nedaleko od grada, održano je i ove godine specifično narodno veselje zvano omaha, koje delimično sadrži odlike tipičnih vašara, ali ima i svoje specifičnosti. Omaha simbolizuje početak sezone izleta u prirodi, i po narodnim verovanjima, koje podjednako poštuju i Bošnjaci i Srbi, posetioci tom prilikom u flašama toče vodu ispod stare vodenice, u koju stavljaju malo brašna i grančice različitih biljaka, za dobro zdravlje, napredak i berićet u porodici. U Brezi kod Sjenice, 6. maja održan je i Đurđevdanski vašar, prvi od tri vašara, koji se u ovom selu tokom godine organizuju, različitim povodima, ali sa jedinstvenim ciljem sveopšteg narodnog veselja.