Da li živimo u crnoj rupi? Ovaj neobičan detalj otkriva tajnu svemira

Ovaj neočekivani obrazac izaziva pitanja o osnovnim zakonima kosmologije i otvara vrata hrabrim teorijama, uključujući i onu da se naš svemir možda nalazi unutar crne rupe.

Kako je otkrivena ova asimetrija?

Teleskop Džejms Veb pružio je astronomima mogućnost da posmatraju infracrvenu svetlost koju su udaljene galaksije emitovale pre oko 13 milijardi godina, samo trista miliona godina nakon Velikog praska. Cilj je bio da se bolje razume formiranje galaksija i razvoj supermasivnih crnih rupa.

Istraživači sa Univerziteta Kanzas Stejt analizirali su slike čak 263 galaksije sa dovoljno jasnim detaljima da mogu proceniti njihov pravac rotacije. Prema standardnim kosmološkim modelima, svemir treba da bude izotropan, što znači da ne bi trebalo da postoji povlašćen pravac rotacije galaksija.

Međutim, rezultati su pokazali da čak 60% galaksija rotira u istom smeru – od 263 galaksije, njih 158 rotiralo je u smeru kazaljke na satu, dok je 105 rotiralo suprotno od kazaljke na satu.

„Razlika je toliko jasna da je svako može primetiti bez posebne stručnosti“, izjavio je profesor Lior Šamir, vođa istraživanja sa Odeljenja za računarske nauke.

Više o studiji pročitajte direktno na arXiv-u.

Šta ovo znači za našu sliku svemira?

Ovo otkriće dovodi u pitanje pretpostavku o izotropiji svemira i sugeriše da bi mogao postojati povlašćen pravac rotacije na velikim skalama. Neki od kosmoloških modela koji to predviđaju uključuju:

Elipsoidni svemir

Model Velikog praska sa dipolnom strukturom

Izotropnu inflaciju sa određenim osovinskim obrascima

Još hrabrija pretpostavka jeste da je naš svemir rođen sa rotacijom – što se uklapa u teorije poput kosmologije crnih rupa, koje sugerišu da je ceo svemir zapravo unutrašnjost jedne ogromne crne rupe.

Moguća druga objašnjenja

Istraživači takođe razmatraju i efekat Doplerovog pomeranja, koji može uticati na to kako svetlost galaksija izgleda u zavisnosti od njihovog kretanja. Galaksije koje rotiraju u smeru suprotnom od Mlečnog puta mogu izgledati svetlije, što znači da ih lakše primećujemo u dalekom svemiru. Ako ova hipoteza drži vodu, moglo bi biti potrebno prilagoditi trenutne metode merenja udaljenosti i razjasniti druge kosmičke misterije, kao što su različite brzine širenja svemira i starost najudaljenijih galaksija.