Kako je Džon Vejn umalo uništio karijeru tumačenjem Džingis-kana

Harizmatičan i upečatljiv, godinama je dominirao bioskopskim platnima. Ali, čak ni Džon Vejn nije bio imun na velike greške u karijeri, piše Index.hr.

Jedan od njegovih najslabijih filmova bio je Osvajač Džingis Kan (The Conqueror) iz 1956. godine, u kojem je tumačio Džingis-kana.

Film je režirao Dik Pauel, a osim Vejna, u glumačkoj postavi bili su Suzan Hejvard, Agnes Murhed i Li Van Klif. Iza projekta je stajao veliki studio, a budžet je bio izdašan, no rezultat je bio razočaravajući.

Osvajač Džingis Kan se danas često navodi kao jedan od najgorih filmova svih vremena. Kritike su bile poražavajuće, a napadi su išli na račun režije, scenarija, odabira glumaca, pa čak i same ideje da Džon Vejn glumi slavnog mongolskog osvajača.

Njegova izvedba bila je toliko neubedljiva da je lik delovao više kao karikatura nego kao istorijska ličnost.

Posebno je istican i potpuni izostanak autentičnosti – svi glavni likovi bili su belci našminkani kako bi ličili na Azijate, što bi danas bilo potpuno neprihvatljivo.

Senka nuklearnog poligona

Godinama kasnije pojavila se i teorija da je snimanje filma bilo kobno za mnoge članove ekipe.

Osvajač je sniman u blizini nuklearnog poligona u Nevadi, a brojni članovi ekipe, uključujući i Vejna i Hejvard, kasnije su oboleli od raka.

Neki veruju da je uzrok bila kontaminacija tla i vazduha na području snimanja, što je bacilo dodatnu tamnu senku na ceo projekat.

Uprkos očajnim kritikama, Osvajač Džingis Kan je uspeo da privuče publiku i zaradi oko 9 miliona dolara, čime je završio kao 11. najuspešniji film te godine. Ali, upravo je to Vejna dodatno pogodilo.

„Osvajač Džingis Kan je jedan od najgorih filmova koje sam snimio, a postigao je uspeh. Mislim da je to zato što su tada ljudi voleli istorijske spektakle. Mislio sam da je to zapravo neka vrsta mongolskog vesterna, ali očito nije bio ono što sam zamišljao“, priznao je Džon Vejn u kasnijim intervjuima.

Nakon tog iskustva počeo se pitati gubi li vestern kao žanr na popularnosti i ima li još smisla ulagati u takve filmove.

Povratak kaubojskom šeširu

Iako je tokom karijere glumio i u drugim žanrovima, ratnim filmovima, komedijama i dramama, upravo su vesterni bili njegov zaštitni znak.

Uloga u filmu Tragači (The Searchers) iz 1956. godine učvrstila je njegovu reputaciju i ostala upisana kao jedno od najvažnijih ostvarenja u istoriji američke kinematografije.

Srećom po Vejna, vestern se nije ugasio. Već 1959. godine vratio se u velikom stilu s filmom Rio Bravo, a godinu posle režirao je Alamo, u kojem je tumačio Dejvija Kroketa, i time potvrdio da njegovo mesto u filmskoj istoriji ipak neće zaseniti jedan promašaj.