Foto promo/Avalanche still„Muzika je bazirana na ritmu, život je baziran na njemu. Ako srce ne otkuca tri puta u ritmu, četvrti put neće ni otkucati“, govorio je Dragoljub Đuričić, muzičar svetske karijere, kome je ovogodišnji Filmski festival Herceg Novi priredio omaž – centralni događaj Revijalnog programa bila je sinoćna premijera dugometražnog dokumentarca „Čovjek lavina“ rediteljke Slobodanke Radun, o životu, umetnosti i angažmanu umetnika koji je obeležio jugoslovensku i postjugoslovensku kulturnu scenu.
Višeminutnim ovacijama prepuno gledalište na tvrđavi Forte Mare (u publici su bili i brojni filmski stvaraoci, gosti festivala, njegovi prijatelji), odalo je počast Novljaninu koji je svojim bubnjevima osvojio svet, i do danas ostao umetnički i moralni uzor mnogim generacijama muzičara.
Dragoljub Đuričić (1953 – 2021) odsvirao je više od 6000 koncerata na svim kontinentima sem Antarktika, o njegovoj virtuoznosti pisao je i briitanski Independent, a njegov filmski portret u „Čoveku lavini“ pratimo kroz arhivske snimke, lične priče i muzičke segmente, od detinjstva u Cucama, preko odrastanja i mladalačkih dana u Herceg Novom, gde je sa svojim školskim drugovima osnivao svoje prve bendove, „The End“ i „Krune“.
Posebno, od dolaska u Beograd, i uspon kroz najpoznatije bendove bivše Jugoslavije (Leb i sol, Riblja čorba, YU grupa), pa sve do učešća u građanskim protestima 90-tih i stvaranja Balkanske lavine, prve regionalne perkusionističke grupe.
O Dragoljubu, čoveku koji je bio lavina, Bogdan Tirnanić je zapisao u svojim kolumnama: „Od svega što se dešavalo 1996/1997. godine, i od svih političara koji su bili prisutni, ja se jedino sećam Dragoljuba Đuričića i njegovih bubnjara“.
U dokumentarcu kojim mu je njegov grad priredio omaž, o njemu govore Vlatko Stefanovski, Rambo Amadeus, Zdravko Čolić, Lav Bratuša, Žika Jelić, Kiki Lesandrić. Kroz priču glumca Bogdana Diklića, koji je davnih godina nastupao sa „Kuguarsima“ i sanjao da postane bubnjar, saznajemo kako je to izgledalo kada ga je Dragoljub učio da svira bubnjeve.
U filmu govore i Ivan Ivačković, Aleksandar Sedlar, Dejan Cukić, Anton Krstović, Zoro Martineti, Mlađan Dinkić, i druge javne ličnosti i prijatelji, a posebno je uzbudljiva priča Dragoljubovih sinova.
Pored uvida u njegovu fantastičnu karijeru (uvršten je u katalogu „Ribound 4“ kuće Premier, komponovao je muziku za oko 20 predstava i balet, bavio se slikarstvom i izlagao na oko 17 izložbi, glumio u predstavi „Liberation of Skopje“ koja je 1982. igrana na turneji po najvećim američkim gradovia…), „Čovjek lavina“ nam kroz razgovore sa Dragoljubovim prijateljima, kolegama i članovima porodice donosi i puno emocija.
Upoznajemo Dragoljuba privatno, iza bubnjeva, kao čoveka od časti i dostojanstva, toplog i strastvenog, koji je postao simbol građanske slobode i pobune, i čija je harizma ostala kao inspiracija – njegovi fantastični nastupi i velika energija u protestima protiv Miloševićevog režima, danas se smatraju antologijskim.
Prema rečima rediteljke Slobodanke Radun, on je bio više od muzičara.
– Dragoljub Đuričić je bio pokret, ideja, lavina, a ovaj film otvara prostor za prisećanje, ali i ponovno prepoznavanje njegovog značaja za muzičku i društvenu scenu regiona. I ovo nije samo film o muzici, ovo je film o čoveku koji je svojim ritmom budio ljude – istakla je Radun.
„Čovjek lavina“ je sniman na lokacijama koje su obežile njegov život i karijeru, a u autorskoj ekipi su i direktor fotografije Đorđe Družetić, montažer Uroš Timotijević, dizajn zvuka Slobodan Mihajlović, a koordinatorka produkcije i PR filma je Sonja Todorović-Šegrt.
Producenti su Montenegro Max Film-a iz Podgorice, Eklips 92 Skoplje, uz podršku Filmskog Centra Crne Gore, RTV Crna Gora, Sekretarijata za kulturu Podgorice, Opštine Herceg Novi i Opštine Cetinje.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
