Crkve u Nemačkoj neće poštovati epidemiološke mere za vreme Uskrsa

Ostavite komentar Odustani od odgovora

1. To je sociološki problem a ne samo verski. Duše ljudi na planeti su ostale zarobljene u mitu, religiji, astrologiji, vradžbini i one i dalje žive vođene sistemima zaključivanja i vrednosti koje je nauka odavno obesmislila. Od 20 veka znanje se umnožilo i podseća na gustu šumu u kojoj čovek više nije u stanju da se snađe da se orjentiše, nije u stanju da otkrije – nekolik najvažnijih jednostavnih i jasnih ideja (staza) – bitnih za preživljavanje. Od postanka i crkve i država su čuvale – integritet društva – od razaranja – iznutra i spolja; kako je vreme proticalo država je to postizala socijalnim i ekonomskim sredstvima a crkve socijalnim i duhovnim sredstvima; postale su suparnici. U Evropi od 13 veka – od pojave malih ledenih doba i epidemija smrtonosne kuge – pokazalo se da crkva nije u stanju da se “nosi” sa problemima, nije u stanju da nađe odgovore, kako to preživeti, pa su građani, počeli da se sve više oslanjaju na državu, gradske škole, nadolazeću nauku, počeli su sami da ubrzano uče na greškama da bi preživeli. Pošto “priričnici za inkvizitore” nisu uspeli da reše problem preživljavanja u doba kuge i ledenih doba nastala je “nova nauka”; put je to ka sekularnoj državi. Strahote prvog i drugog svetskog rata koje su proizvele države (vođene učenim neznanjem) “vratile” su u igru mit, religije i tsl i sad smo tu gde smo.