Šta sve treba znati o leptospirozi, zarazi koja se širi Sarajevom

Dva pacijenta sa simptomima visoke tjelesne temperature (iznad 39°C) koja traje više dana, uz prisutne respiratorne i/ili gastrointestinalne tegobe hospitalizovana su na Klinici za infektivne bolesti KCUS-a.

Stoga, Klinički centar Univerziteta u Sarajevu je građanima preporučio da se u slučaju pojave simptoma odmah obrate lekaru.

Šta je leptospiroza?

Svetska zdravstvena organizacija (SZO/WHO) leptospirozu definiše kao zaraznu bolest uzrokovanu patogenim bakterijama zvanim leptospire, koje se prenose direktno ili indirektno sa životinja na ljude. Prenos sa čoveka na čoveka dešava se veoma retko, piše Oslobođenje.

Leptospiroza je endemična u mnogim zemljama, moguće i širom sveta. Često ima sezonsku distribuciju, a pojavljuje se usled povećanja nivoa padavina ili pri višim temperaturama.

Međutim, bolest se može javiti tokom cele godine. Epidemije mogu biti povezane sa promenama u ljudskom ponašanju, kontaminacijom vode životinjama ili kanalizacijom, promenama u gustini životinjskih rezervoara, ili se mogu javiti nakon prirodnih nepogoda poput poplava.

Najčešći putevi prenosa uključuju direktan kontakt sa urinom ili tkivom inficiranih životinja (najčešće glodara – miševa i pacova, ali i domaće stoke i divljih životinja), kao i indirektan kontakt s kontaminiranom vodom, zemljištem, hranom, predmetima ili kupanjem u zagađenim stajaćim vodama.

Dijagnozu leptospiroze treba razmotriti kod svakog pacijenta koji se javi sa sledećim simptomima: nagli nastup groznice, drhtavica, crvenilo očne spojnice, glavobolja, bolovi u mišićima i žutica.

Period inkubacije obično traje 5-14 dana, ali može biti u rasponu od 2 do 30 dana.

Kliničari ne bi smeli čekati rezultate laboratorijskih testova pre nego što započnu lečenje antibioticima jer serološki testovi postaju pozitivni tek oko sedmicu dana nakon početka bolesti, a kulture mogu postati pozitivne tek nakon nekoliko sedmica.

Preporučuje se kontinuirani nadzor i uspostava sistema za prijavljivanje slučajeva.

Prevencija i kontrola trebaju biti usmjerene na:

* izvor infekcije
* put prenosa između izvora infekcije i ljudskog domaćina
* ili infekciju ili bolest kod ljudskog domaćina.

Mere kontrole mogu se usmeriti na lokalne životinjske rezervoare, a takve mere uključuju:

* smanjenje populacije određenih životinjskih rezervoara, npr. štakora;
* odvajanje životinjskih rezervoara od ljudskih naselja pomoću ograda i zaštitnih mreža;
* vakcinaciju pasa i stoke;
* uklanjanje otpada i održavanje čistoće oko ljudskih naselja;
* podsticanje ljudi da ne ostavljaju hranu naokolo, posebno u rekreacijskim područjima gde mogu biti prisutni štakori.