Krst u srcu bora

– Ugledah krst, kao dletom urezan, pravih linija i oblika. Prosto ne verujem očima, pa kad se malo pribrah – prekrstim se i sagnem te poljubim krst na panju i stablu. Onda pozovem kolege Stanka Bojovića i Ljubinka Banduku, kazuje Slavko, vlasnik firme sa seču građe „Marin“ iz Nove Varoši. Samo koji čas kasnije neobična slika pravilnog krsta u srcu bora, ali i ostaci smole i stilizovane figure krsta razvijene po godovima, putem mobilnih telefona razmenjivali su međusobno drvoseče i šumari. Neverica, nagađanja i komantari o neobičnoj igri prirode na parceli Šumske uprave iz Nove Varoši, u selu Amzići.

– Ovo je čudo, viša sila, božji dar, govori šumarski inženjer Milan Baranac, direktor Šumskog gazdinstva Prijepolje. „Godovi su u obliku slova „S“, a trulež u obliku krsta do sada nisam video.Trulež obično prati granicu godova, a ovde je preseca“.

Bor je, po broju godova, star 45 godina, prečnika na panju 35 centimetara i dužine 25 metara. Baranac kaže da je beli bor u blizini Krstate omorike posađen u akciji pošumljavanja delova Bosanja. U toku je proreda stabala na terenu koji osvajaju smrča i jela. Meštani su se prisetili i pomalo zaboravljenog naziva Krstata omorika i predanja. Kažu da se tu nekada, u litiji preko sela, zastajale krstonoše. Omoriku su, pre tridesetak godina, radnici najpre odbili da poseku, ali su to učinili posle izričite naredbe tadašnjeg direktora Šumske uprave. Neki od meštana tvrde da su u blizini Krstate omorike jataci ostavljali javke i preobuke za hajduke, komite i četnike, da su taj predeo izbegavale potere za čuvenim odmetnikom Minićem, zvanim „gorska aždaja“.

Suveniri

Nekoliko manjih delova stabla i panja drvoseče su odrubile, odnoseći ih kući kao ikone i suvenire. Najvredniji deo stabla sa šupljinom u obliku krsta sa obe strane u srcu bora završilo je u domu Slavka Marinovića, koji je i posekao stablo.