Moguća podela države

U Belgiji postoji duboki jaz između Flamanaca na sjeveru i Valonaca na jugu zemlje. Belgija se 1830. odvojila do Holandije i od tada je monarhija. Holandski je važio kao jezik Holanđana, podanika, seljaka i upotrebljavan je uglavnom u sredinama gdje je stanovništvo bilo brojnije, a govorili su ga i siromašniji Flamanci. Korišten je i u osnovnim školama, ali je u višim razredima bio u upotrebi francuski jezik.

Nešto obrazovaniji građani sa flamanskog sjevera protivili su se potčinjenosti holandskog jezika i vremenom je počelo formiranje „Flamanskog pokreta“. Veliki napredak postignut je 1873. jer je vlada tada usvojila nekoliko zakona o upotrebi jezika. Ti zakoni omogućili su Flamancima da holandski jezik koriste u korespondenciji sa institucijama, sudovima, ali i u višim razredima škole. Valonci su se organizovali krajem 19. vijeka.

Spor o upotrebi jezika u Belgiji postoji i danas. Samo je glavni grad Brisel izuzetak i ne pripada nijednom regionu, iako se geografski nalazi u Flandriji. Region Brisela je dvojezičan i pored Valonije i Flandrije predstavlja treći region u Belgiji. Flandrija je jedna od najbogatijih regija u EU sa gotovo zanemarivom brojkom nezaposlenosti, dok je nezaposlenost u Valoniji, kao i u regiji Brisel, izuzetno velika.

Analitičari smatraju da bi podjela zemlje imala teške posljedice zbog međuzavisnosti Flandrije koja ima šest miliona stanovnika, Valonije, frankofonog dijela sa 3,5 miliona stanovnika, i briselskog regiona koji ima milion stanovnika. „Valonci bi izgubili najviše zato što su najsiromašniji“, ukazuje ekonomista Rober Desan, prenosi njemački Dojče vele.