Šarm multietničke prestonice

Prvog maja austrijanci su proslavili 90 godina republike, a prestonica Beč osvanula je uobičajno čista, okupana suncem i ukrašena cvećem na sve strane. Iako nije bio radni dan, većina stanovnika prestonice iskoristila je slobodno vreme da izađe na ulice i provede slobodno vreme u nekom od parkova, muzeja ili restorana. Prizori čitavih porodica koje trče ili voze bicikle ovde su, kažu, uobičajne. Uostalom, zelene površine zauzimaju 50 odsto površine Beča. U parku iza starog dvorca Hofburg travnjak je zakrčen parovima koji se sunčaju, a klupe gotovo da nisu slobodne. Turisti uobičajno žure da se slikaju ispred svake poznatije zgrade, skulpture, spomenika. Vodiči, opet, naglašavaju da je Beč grad suprotnosti i kontrasta, misleći pri tom na kombinovanje građevina svih stilova. U neposrednoj blizini Hofburga stoje spomenici Geteu, Mocartu i Francu Jozefu. Grad je prepun znamenja, koja svedoče o mešavini kultura, naroda i bogatstva koje se slivalo u nekadašnje Austrougarsko carstvo. Ali Beč nije samo carski grad, njegova istorija prepuna je različitih uticaja i seže u daleku prošlost.
Grad se prvi put spominje u pisanim podacima 1137. ali se zna da je postojao u vreme Rimskog carstva, i za vreme Kelta. Ime austrijske prestonice je Wien ili Vienna. Kao rimsko utvrđenje na granici prema Panoniji, Beč se u srednjem veku razvio zahvaljujući dinastiji Babenberg, a zatim dinastiji Habzburg, pod čijom vlašću je od 1276. Dolaskom dinastije Habzburg na presto, Beč počinje da utiče na istoriju čitave Evrope. Iskre nekadašnjeg sjaja velike carevine i jedne sjajne kulture, koja je u sebi umela da objedini ono što je bilo najbolje u kulturama naroda kojima je vladala, bez problema se i danas mogu primetiti. Zato najviše pažnje turista privlači letnjikovac dinastije Habzburg, dvorac Šenbrun, zatim dvorac Belvedera Eugena Savojskog i katedrala Svetog Stefana.
Kao prebivalište careva Svetog Rimskog carstva, posle 1438. bio je pod opsadom Turaka 1529. i 1683. U Beču su potpisana mnogobrojna primirja, a posebno je značajno ono iz 1738, kojim je okončan rat oko sukcesije Poljske, kao i Bečki kongres koji je održan 1815. Posle propasti Austrougarske imperije 1918, postao je glavni grad Republike Austrije. Trenutno se u njemu nalazi petina austrijskog stanovništva – 1.6 milion stanovnika. Centar Beča opasuje čuveni Ring, deo grada koji je svoj urbanistički izgled dobio za vreme vladavine cara Franza Jozefa. Njegova ideja je bila da se jednim bulevarom odvoji centar grada sa svojim palatama, pozorištima i radnjama od perifernih delova. Kretanje je krajnje jednostavno i praktično se centar Beča može obići pešice. Tu su smeštene crkve Svetog Petra, katedrala Svetog Stefana, Koncertna dvorana, Opera, Narodno pozorište, Muzička filharmonija, Karlova crkva, parlament, većnica, univerzitet, zgrade muzeja, galerija. Ipak, Beč nije samo prošlost, on je sadašnjost oličena ne samo u građevinama, već i u muzici, slikarstvu, odličnoj hrani, kvalitetnom pivu i savršenim kolačima. Beč je grad u kome su mesto ravnopravno našle sve vrednosti isprepletene u kulturi Austrijskog naroda.