Smrt isluženog nacionaliste

Ostavite komentar Odustani od odgovora

1. Veliko je pitanje što je Alića pretvorilo u zadrtog ustašoida. Što je starije kokoš ili jaje. Život u besklasnom društvu koje je zanemarivali naciju i religiju a pri tom je pojam nacije Ustavom iz 1974 dovelo na nivo božanstva čijem su se totemi klanjali od Gazimestana do Blajburga i u čijoj su se sjeni nosile moštu Raska Nemanjića i zavijale ojkače o Francetić Juri i Čiči Draži. Sve to je produkt nemoći jugoslavenkog društva da se formira ravnopravna zajednica zadovoljnih pojedinaca. Nazalost Jugoslavija se pokazala kao okvir u kojem su svi osjećali nezadovoljnim i nesretnim i koja je poput „pretis“ lonca šištala dok na koncu nije pukla. Drugovi su promijeni crvene kravate i postali gospoda najveći sinovi svojih naroda. Ovce poput Alića su uspjehe na ORA (omladinskim radnim akcijama) koji su se mjerili brojem povaljenih omladinki u cilju širenja bratstva i jedinstva zamijenili sa šovinisičkim kafanskim ispadima i ranije pomenutim ojkačama o gnoju naših naroda i narodnosti. Alić je u biti samo groteskna karikatura onih koji za sendvič ili račun u birtiji mrze, vole i koji se klanjaju sjeni spomenutog totema. Nažalost živimo u vremenu i prostoru u kojem takve karikature ne žive samo u sjenama i zadimljenom birtijama nego uživaju u svjetlima reflektora i igraju glavne uloge u teatru kojeg nazivaju našim životima.

   1. Izvinjavam se zbog grešaka pri pisanju jer ovo kuckah na ovoj sitnoj tastaturi telefona, koja pri tom ima i autocorrect koji se nekad otme kontroli.