Među zaštićenim kulturnim spomenicima – dve kafane: Jednu od njih redovno je posećivao Branislav Nušić

Najstarija kafana u Beogradu nalazi se u Ulici Kralja Petra i izgrađena je 1823. godine za kneza Miloša Obrenovića, a knez ju je poklonio Tomi Kostiću za zasluge u Drugom srpskom ustanku.

Kako piše N1, do 1878. zvala se „Ećim-Tomina kafana“ jer je u njoj stanovao poznati beogradski lekar Ećim-Toma, a novi zakupac promenio joj je ime u „Kod pastira“.

Novi vlasnik, trgovac crkvenim stvarima, otvorio je nekoliko godina kasnije dućan i kafanu „Kod Saborne crkve“.

Beogradski prota je vlasniku kafane zapretio tužbom, jer naziv nije odgovarao ni Crkvi ni Uredbi o mehanama, a vlasnik je umesto starog naziva privremeno stavio veliki znak pitanja.

To ime zadržalo se i dan danas.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Znak Pitanja / Question Mark (@kafana.znak.pitanja)

Ono što se malo zna, jeste da je još 1823. godine u “Ećif-Tominu kafanu” stigao prvi bilijar iz Nemačke, piše kaldrma.rs. On se prvo igrao u kafani “?” gde je služio prvenstveno za razonodu viđenijih ljudi u Beogradu, navodi se.

Škola Pekića i Stevana Sremca koja je u ratu bila i bolnica – danas spomenik kulture od velikog značaja

Ova kafana je primer gradske kuće balkanskog tipa s početka 19. veka.

Druga kafana koja je pod zaštitom Zavoda, nalazi se na uglu Obilićevog venca i Knez Mihailove. Namena kafane „Ruski car“ se od nastanka do danas nije bitnije menjala: stanovanje u gornjim spratovima, poslovni prostor i restoran u prizemlju i podrumu.

Naziv „Ruski car“ vezuje se za naziv starog prizemnog objekta koji je na istom mestu postojao sve do podizanja novog objekta, a u međuratnom periodu kafana „Ruski car“, imala je izgled otmenog beogradskog lokala, navodi se na sajtu Zavoda.

Od umetnika i književnika redovni posetioci bili su Branislav Nušić, Mihajlo Petrov, Veljko Petrović.

Gotovo od osnivanja, na ovom mestu okupljala se prestonička elita i ugledni gosti iz inostranstva. Koliko je kultno sastajalište vremenom postao ovaj restoran najbolje opisuje rečenica da se „ovde dolazilo, da bi bio viđen, piše Politika.

Originalni enterijer je uništen prilikom rekonstrukcije početkom šezdesetih godina, kada je u ovom prostoru otvoren prvi restoran sa samousluživanjem „Zagreb“.

U tim godinama ovde se pripremala kuvana hrana i gosti su se sami služili, a luksuzni nameštaj i escajg zamenili su plastični poslužavnici na liniji, navodi Politika. Dodaje se i da je devedesetih godina Ugostiteljsko preduzeće „Stari grad” ovaj prostor dalo u zakup Srbinu iz Australije koji je preuredio restoran i vratio mu stari naziv.

Kafana se nalazi se u okviru prostorne kulturno-istorijske celine – područje oko Knez Mihailove ulice, kulturnog dobra od izuzetnog značaja.