Disident među sveštenicima, profesor bez katedre: Ko je Vukašin Milićević, teolog saslušan u Crkvenom sudu?

Nakon saslušanja Vukašin Milićević je izjavio da neće biti stvarnog suđenja pred Crkvenim sudom, već da je sve stvar predstave, kao i da će SPC verovatno ići na to da ga formalno liši sveštenstva, a potom isključi iz crkvene zajednice.

Kada je dobio poziv u Crkveni sud, rekao je da mu iz poziva nije jasno zašto ga zovu na saslušanje, ali da mu je jasno iz konteksta.

Milićević je poznat javnosti po otvorenoj kritici patrijarha Porfirija i vrha SPC, a takođe je, uz kolegu Blagoja Pantelića, javno podržao studentske proteste i njihove zahteve.

Novinar Ranko Pivljanin ga je opisao kao pripadnika moderne generacije sveštenika jer otvoreno pristupa naučnim i savremenim pitanjima.

Dok je bio sveštenik u Hramu Svetog Save protivio se izbacivanju teorije evolucije iz obrazovnog sistema, zbog čega mu je oduzeta parohija i mesto urednika na crkvenom radiju „Slovo ljubve“.

Potom je odbio patrijarhov zahtev da se odrekne svojih stavova, a bio je i među kolegama sa fakulteta koji su kritikovali mešanje Sinoda Srpske pravoslavne crkve u izbor dekana Bogoslovskog fakulteta, o čemu je javno govorio u Utisku nedelje.

U vreme pandemije kritikovao je stav nekih sveštenika da je pričešćivanje istom kašikom jedino ispravno i sasvim bezbedno, pa mu je tadašnji patrijarh Irinej zabranio sveštenodejstvo i javne nastupe.

U novijim intervjuima (Agencija Beta) analizira uticaj politike, crkve i kriminala na društvo, i oštro kritikuje aktuelni „divljački kapitalizam“ i nacionalizam u Srbiji.

U njegovom romanu „Vaskrsenje“ sveštenici izloženi hijerarhijskim pravilima imaju disidentski pristup veri, što oslikava i njegove stavove o reformi crkve.

Nakon višegodišnje borbe za autonomniji pristup, Milićević je praktično otpušten sa Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta, Veće fakulteta nije podržalo njegov reizbor za docenta iako je komisija napisala nedvosmisleno pozitivan referat.

Sam je javno izjavio da nije dobrovoljno napustio akademski položaj.

U intervjuu za Radar, Milićević je naveo da su mu kolege s fakulteta prethodno sugerisale da se ne kandiduje za zvanje vanrednog profesora, već da ostane u istom zvanju, što je, kako smatra, bila poruka da za njega više nema mesta u toj instituciji.

Pored romana „Vaskresenje“ i više stručnih radova pisao je i brojne studije i članke u domaćim i međunarodnim zbornicima, časopisima i portalima, uglavnom iz oblasti teologije i religijsko-društvenih tema.

Njegovi radovi pokrivaju razne teme: pravo i tradiciju, crkvu u pluralističkom društvu, istoriju eklezije, te crkvu i društvo u modernim okolnostima.

Danas, kao sveštenik bez parohije i profesor bez katedre, Milićević vodi Fondaciju „Ljuba Davidović“, čiji je rad obnovila Demokratska stranka.

Vukašin Milićević je rođen u Beogradu 1982. godine.

Diplomirao je teologiju na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu (PBF) u Beogradu 2005. godine, magistirao je istoriju na Filozofskom fakultetu u Beogradu 2010. godine, a 2018. je doktorirao teologiju na PBF sa disertacijom o problemu vremena kod Sv. Maksima.

Akademsku karijeru je započeo 2012. godine na PBF kao kao asistent na grupi za sistematsko bogoslovlje, a 2019. je izabran za docenta iste grupe.

Obavljao je više dužnosti u Arhiepiskopiji beogradsko-karlovačkoj, uključujući parohiju u Hramu Svetog Save u Beogradu.