Petar Matić Dule, general-pukovnik u penziji, narodni heroj i predsednik Društva za istinu o NOB i Jugoslaviji, između ostalog, piše da uprkos opštoj amnestiji od 21. novembra 1945, odluka, upozorenja, naredbi i drugih mera „ipak je, tu i tamo, dolazilo do samovolje u postupcima prema ratnim zarobljenicima“.
Na drugom mestu čitamo da je bilo „individualnih prekršaja boraca (NOVJ) kojima je ’prekipelo’ kada su se našli licem u lice sa poznatim zločincima, pa su rizikujući i svoj život, uzeli ’pravdu u ruke’ po kratkom postupku“. Predsednik društva za istinu o NOB i Jugoslaviji ne navodi da je ikom od tih koji su kršili naredbe bilo suđeno, a još manje da je neko osuđen za te „prekršaje“ ili „propuste“, kako ih karakteriše Petar Matić-Dule.
Po presudama domaćih sudova svih sukobljenih strana i Međunarodnog suda u Hagu, u jugoslovenskom građanskom ratu devedesetih prošlog veka, četrdeset pet godina posle Drugog svetskog rata, ponovo su neki učesnici sa svih strana, Srbi, Hrvati, Bošnjaci, Albanci…, „uzimali pravdu u ruke po hitnom postupku“! Dobar broj njih su bili oficiri te iste vojske koja nije kaznila nijednog svog pripadnika za dela počinjena 1944-1945!
Treba prestati sa objavljivanjem emotivno obojenih „pravih istina“ sa bilo koje strane. U tekstovima druge strane sve bi bilo isto samo bi se uloge izmenile! I jedni i drugi, tako pišući, dele samo svoje unuke spremajući ih nesvesno za naredne obračune.
Ostavimo istoričarima da se bave prošlošću, a nekadašnji učesnici rata sa obe strane, danas na pragu devedesetih ili stariji, neka raspravljaju sa svojom savešću šta su činili ili šta su mogli da spreče da bude počinjeno.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na Twitter nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
