Kako je nastala organizacija Crveni krst?

Osnivač Crvenog krsta je Žan Anri Dinan. Krvavo iskustvo bitke kod Solferina 1859. navelo ga je da napiše knjigu „Sećanje na Solferino“ 1862. godine u kojoj je izneo ideju za formiranje društva koje će delovati u ratnim situacijama.

Upravo to društvo je osnovano na današnji dan pre 157 godina. Grupa građana Ženeve, među kojima je i Dinan, osnovala je Međunarodni komitet za pomoć ranjenima, što će kasnije biti poznato kao Međunarodni komitet Crvenog Krsta.

Njihov simbol postao je crveni krst na beloj pozadini što je obrnuto od švajcarske zastave.

Već sledeće godine, 1864. dvanaest zemalja je usvojilo prvu Ženevsku konvenciju, koja predstavlja prekretnicu u istoriji humanosti, pružajući pomoć ranjenima i definišući medicinsko osoblje kao neutralno na borbenom polju.

Njihova prva operacija na terenu je bila 1864. godine tokom rata između Nemačke i Danske.

Dinanove ideje su pozitivno prihvaćene i u narednim godinama doneta je i druga Ženevska konvencija kojom je poboljšan položaj ranjenika, bolesnika i brodolomnika koji se nađu na moru. Istovremeno, Međunarodni komitet Crvenog Krsta širi svoje delovanje, obuhvatajući aktivnosti kao što je obilaženje ratnih zarobljenika.

Krajem 19. veka Anri Dinan – čovek koji je sve ovo započeo, pao je u zaborav i bedu, živeo je u jednom selu u Švajcarskoj imorao je da se povuče iz Ženeve i sa svog posla u Crvenom krstu.

Ali 1901. godine postao je prvi dobitnik Nobelove nagrade za mir, zajedno sa francuskim pacifistom Frederikom Pasijem. Dinan je umro 1910. godine, a Crveni krst je stavljen na ozbiljan test početkom Prvog svetskog rata.

Kao priznanje za izuzetnu službu u radu Crvenog krsta, 1965. je ustanovljena medalja „Anri Dinan“, najviše odlikovanje Međunarodnog komiteta Crvenog krsta.

Sedam glavnih principa Crvenog Krsta su: humanost, nepristrasnost, neutralnost, nezavisnost, dobrovoljnost, jedinstvo i univerzalnost.