Pobrkani lončići

Besmrtni puk čine potomci boraca protiv fašizma u Drugom svetskom ratu koji noseći slike svojih srodnika marširaju centralnim gradskim ulicama.

Kuriozitet je što su im se ovog puta pridružili i pripadnici Srpske desnice kojoj je na čelu Miša Vacić, lider nekadašnjeg nacionalističkog pokreta SNP 1389, poznat i po tome što je jedno vreme bio zaposlen u Kancelariji za Kosovo i Metohiju. Srpska desnica je saopštila da su njeni pripadnici „obučeni u majice sa grbom Novorusije“ učestvovali u maršu Besmrtnog puka noseći fotografije svojih predaka učesnika antifašističke borbe. NIšta sporno neko će reči. Međutim, paradoks i nelogičnost je u tome što su preci članova Srpske desnice koji su učestvovali u borbi protiv fašizma pripadali levičarskom antifašističkom partizanskom pokretu u potpunosti suprotstavljenom bilo kakvim desničarskim idejama. Takođe, Novorusija, odnosno delovi Ukrajine pod kontrolom pro-ruskih pobunjenika baštini levičarsku ikonografiju, komunističke i sovjetske simbole i takođe predstavlja suštu suprotnost bilo kakvoj desnici. Pripadnici Srpske desnice su tokom marša Besmrtnog puka nosili i transparent sa likom ruskog cara Nikolaja Drugog koga je sa vlasti svrgla Crvena armija, ista ona koju danas slave članovi Srpske desnice svojim prisustvom u koloni Besmrtnog puka. Potpuno kontradiktorno, bizarno, čudno i nelogično po bilo kojoj liniji.

Znam da su pojedine emigrantske belogardejske organizacije iz taktičkih razloga podržavale odbranu Sovjetskog Saveza od naci-fašističkog okupatora smatrajući to agresijom na rusko tlo. Međutim, nijednoj od njih nikada ne bi palo na pamet da učestvuju u maršu kojim odaju počast svojim ideološkim neprijateljima sovjetskim crvenoarmejcima i jugoslovenskim partizanima. Vacićeva Srpska desnica sa druge strane nema problem sa tim. Odgovor se može potražiti u činjenici da se deo srpskih desničarskih organizacija nalazi u krizi identiteta i da bez razmišljanja prihvata sve tekovine zvanične Moskve želeći na taj način da naglasi svoju „prorusku liniju“. I upravo zbog toga dolazi do ispoljavanja banalnosti i ideološke nedoslednosti.

Za razliku od niza desničarskih organizacija koje imaju izrazito anti-SNS orijentaciju i smatraju je „prozapadno orijentisanom“, Srpska desnica pak bar javno ne kritikuje Vučićevu stranku a u pojedinim stvarima ima istu liniju kao i ona. Jedna od tih linija koje se preklapaju je i stav o učešću u Besmrtnom puku. I jedna i druga politička organizacija prihvataju liniju zvanične Moskve da je Sovjetski Savez zaslužan za slamanje fašizma u Drugom svetskom ratu. Istini za volju kako zvanična Moskva tako i SNS I SD pokušavaju da sakriju činjenicu da su SSSR predvodili komunisti ali je to nešto što je opštepoznato i prijalo to nekom ili ne ne može biti zanemareno ili omalovaženo. Neki u Srbiji tvrde da Srpska desnica ne napada Vučića zato što ga u suštini podržava. Odsustvo anti-SNS retorike u javnim nastupima Srpske desnice je očigledno. Da li se radi o strategiji ili taktici pokazaće vreme ali ono što potkrepljuje takve tvrdnje je činjenica da je gost na osnivačkom skupu Srpske desnice, između ostalih, bio i Milenko Jovanov, potpredsednik Glavnog odbora SNS.