Kad je posle atentata na Zorana Đinđića i akcije „Sablja“ po drugi put za svega godinu dana (pr)oteran iz Vlade Srbije, Vladimir Beba Popović se najpre obreo u Beču, a onda i Londonu (boravke je pravdao stručnim usavršavanjem i pohađanjem specijalističkih kurseva iz oblasti medija, ekonomije i politike), odakle je u Beograd dolazio uglavnom na brojna suđenja čiji je akter bio.
Nije dugo prošlo, Popović je svoje propagandne diple i zamašan prtljag moraliteta preneo u Crnu Goru, svoju postojbinu, gde je ubrzo zasnovao porodicu (njegovi Popovići su poreklom iz Crne Gore, iz plemena Cuce; Vladimirovi otac, deda, pradeda i njihovi očevi rođeni su u podgoričkom naselju Momišići; posle 1944. proterani su iz Crne Gore…).
Iako se, činilo se, u prvi mah pretpostavljalo da se preseljenjem u Crnu Goru trajno povukao iz političkog života, Popović je postao neformalni savetnik crnogorskog premijera Mila Đukanovića i čovek od njegovog najvećeg poverenja. Vrlo često se kretao u društvu crnogorskog premijera, njegovog brata Aca Đukanovića i njihovih poslovnih prijatelja, a neretko su ga viđali i u društvu Stanka Subotića Caneta, srbijanskog biznismena, koji je dugo bio na Interpolovoj poternici.
Paralelno s tim, Popović je u Podgorici osnovao Institut za javnu politiku, a uskoro i njegov ogranak u Beogradu.
Iako je osnovni motiv za osnivanje Instituta za javnu politiku, kako piše na sajtu, zajednički stav osnivača da je regionu potrebna organizacija koja okuplja „politički neutralne eksperte iz različitih oblasti koji iskustvom i znanjem mogu doprinijeti uspostavljanju mehanizama za primjenu standarda koje vlade regiona usvajaju tokom procesa prilagođavanja nacionalne legislative evropskom i međunarodnom zakonodavstvu“, prvi čovek Instituta brzo se vratio svom omiljenom hobiju: disciplinovanju neposlušnih novinara i neistomišljenika.
Početkom septembra 2013. VBP je ispred zgrade u Podgorici, gde je sedište njegove organizacije, vređao i psovao novinara i fotoreportera Vijesti, koji ga je fotografisao. U Popovićevom društvu bio je i Zoran Jovanović, član obezbeđenja Mila Đukanovića, premijera Crne Gore, koji je prethodno kod Popovića doveo Stanka Subotića Caneta.
Napad na novinare Vijesti osudila je medijska organizacija Jugoistočne Evrope (SEEMO). Popovićev advokat je kasnije optužio međunarodnu novinarsku organizaciju SEEMO da se deklarativno zalaže za unapređivanje novinarskih standarda u Južnoj, Srednjoj i Istočnoj Evropi, a da je pružanjem podrške novinarima Vijesti, koje je VBP napao „na jednom od najtežih kršenja kodeksa novinarske profesije“ pokazala sasvim suprotno.
Ambasada SAD i Misija OEBS, u odvojenim saopštenjima, poručile su da nisu partneri s NVO Vladimira Bebe Popovića i podsećaju da su uvek protiv napada na novinare i medije.
Nakon gotovo dva meseca od vređanja i otimanja opreme reporterima Vijesti, Uprava policije procenila je da u tim radnjama Popovića nema elemenata prekršaja.
Iste godine Popovićev Institut za javnu politiku organizovao je Konferenciju o medijima na Zapadnom Balkanu „Riječ, slika, neprijatelj“. Ova manifestacija, finansirana iz državnog budžeta, a na spisku sponzora su bile firme naklonjene vladajućoj DPS ili kontroverzni strani investitori, kao da je organizovana kako bi crnogorski novinari i medijski stručnjaci lojalni vlastima potvrdili Đukanovićevu tezu o „proizvodnji afera i medijskom spinovanju zarad političkih ciljeva“. Uglavnom je iskorišćena da se opozicione Vijesti, Monitor i Dan optuže za „nasilje nad vlašću“.
Nedugo potom na internetu je objavljen snimak navodnog polnog čina između žene i psa, da bi zatim crnogorsko izdanje beogradskog Informera, čiji je formalni vlasnik Dragan J. Vučićević, na naslovnoj strani objavilo sliku Vanje Ćalović, podgoričke aktivistkinje, uz insinuaciju da je upravo ona ta osoba koja ovako opšti sa psom. Ovaj sramni napad na osobu koja je žestoki kritičar Đukanovićevog režima izazvao je reakcije opozicije, građanske javnosti, stranih ambasada, međunarodnih institucija, a čak je i kancelarija državnog tužioca pokrenula postupak za zabranu Informera.
Iako je ranije tvrdio da je distribucija s njegove mejl adrese nameštaljka njegovih neprijatelja, VBP je u emisiji „Utisak nedelje“, poslednjoj koju je Olja Bećković vodila na B92, potvrdio nekoliko stvari: da je gđica Ćalović na njima, da je snimke dobio od njenog bivšeg partnera i da ih je on delio.
Nedugo potom (sredinom 2015) pojavila se vest da će Institut za javnu politiku Vladimira Popovića biti lider projekta koji promoviše ženska prava: za „promociju ženskih prava, uloge žene u društvu i na pozicijama gdje se donose odluke“, odnosno projekat „Ženska vlada Zapadnog Balkana“, Popović i partneri iz Slovenije, Srbije i BiH dobili su od EU 127.500 evra.
Na zahtev 52 nevladine organizacije sa Balkana, koje su krajem juna uputile protest predsedniku Evropske komisije Žan Klodu Junkeru, obustavljeno je finansiranje projekta Vladimira Bebe Popovića „Ženska vlada Zapadnog Balkana“.
Tu kancerogenoj propagandnoj & spin aktivnosti nije bio kraj.
P. S. Ovaj tekst pisan je dan nakon što je „dr Siniša Mali“ počeo da se potpisuje – „lpv Siniša Mali“.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na Twitter nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
