Odlazak jednog od poslednjih filmskih erudita

P { text-indent: 2.5cm; margin-bottom: 0.21cm; direction: ltr; color: rgb(0, 0, 0); line-height: 150%; widows: 2; orphans: 2; }P.western { font-family: „YHelvetica“; font-size: 12pt; }P.cjk { font-family: „Times New Roman“,serif; font-size: 12pt; }P.ctl { font-family: „Times New Roman“,serif; font-size: 10pt; }

Jedan od poslednjih filmskih erudita bio je autor televizijskih monografija o najznačajnijim svetskim filmskim autorima, poput Vima Vendersa, Kena Louča, Kena Rasela, braće Tavijani… a njegova emisija „Drugi vek“ predstavlja antologiju sećanja najznačajnijih domaćih filmskih stvaralaca. NJegovi intervjui, kritike, prilozi, bili su lekcija iz profesionalnosti, a sve što je o filmu govorio i napisao ostaće kao važni materijali za buduće proučavaoce, pre svega, jugoslovenskog i srpskog filma.

Zbog njegove ljubavi prema sedmoj umetnosti, u Beograd i Srbiju stizala su značajna ostvarenja iz evropskih kinematografija, koje svoje bioskopske projekcije ne bi ni imala da nije bilo njegovih smotri austrijskog, nemačkog, skandinavskog, španskog, islandskog… filma.

Nebojša Popović je rođen 1958. godine u Kraljevu. Filološki fakultet je završio u Beogradu. Kako se navodi, Popović je karijeru u Televiziji Beograd počeo 1982. godine u Beogradskoj hronici da bi kasnije obavljao dužnost urednika vesti, emisije „24 časa“, voditelja i urednika Trećeg dnevnika. U periodu od 2002. do 2004. godine, uređivao je Filmski program RTS. Emisija o filmu „Drugi vek“, kojom je poslednjih godina davao svoj otpor gušenju kulture u medijima, emitovana je od 1997. godine. Bio je i jedan od urednika nedeljnog magazina iz kulture „Metropolis“.

Više od 30 godina pisao je o filmu, a za najbolju filmsku kritiku nagrađen je 1993. godine nagradom Instituta za film. Kao član međunarodne sekcije filmskih kritičara FIPRESCI Srbija, učestvovao je u radu žirija na mnogim domaćim i stranim festivalima. Kao gost urednik Filmskog programa Kulturnog centra Beograda, predstavljao je najznačajnija savremena ostvarenja evropskog filma i bio selektor oko 20 filmskih festivala posvećenih značajnim evropskim kinematografijama.

Najznačajniji domaći festivali nastajali uz njegovu pomoć, bilo kao saradnika ili autora tekstova zbog kojih se njihovi katalozi i monografije i godinama kasnije čuvaju, a manifestacija Slobodna zona upravo zahvaljujući njemu nosi to ime. Promišljanje o filmu bez njega neće biti isto.