Antifašizam nije avanturizam

Podsećanja radi, tog dana jugoslovenski oficiri nezadovoljni potpisivanjem Trojnog pakta državnim udarom sa vlasti su svrgli kraljevsko namesništvo na čelu sa knezom Pavlom Karađorđevićem. To je dovelo do demonstracija naroda na ulicama Beograda koji je oduševljeno pozdravio taj čin kojim je Trojni pakt faktički raskinut.

Svi slobodoljubivi i rodoljubivi građani naše zemlje 27. mart vide kao datum za ponos i primer. Shodno tome, potpuno je sramna Martinovićeva ocena da je 27. mart bio „avanturistički čin“. Avanturizam, nevezano za njegove pobude koje mogu biti ispravne, je nešto negativno i loše i tim izrazom okarakterisati 27. mart je uvredljivo i besmisleno a pored toga i potpuno netačno.

Ono što je posebno ironično su dvostruki aršini Martinovića. Predstavnici naprednjačke vlasti, čiji je i on deo i to veoma uticajni, svečano obeležavaju i biranim rečima govore o učešću Srbije u Prvom svetskom ratu iako je svoj nepokolebljiv stav da ne popusti pod zahtevima Austro-Ugarske platila represalijama nad stanovništvom nakon okupacije i velikom golgotom srpske vojske koja se povlačila pred neprijateljem preko Albanije.

Kako da stav tadašnjih vlasti Srbije pred Prvi svetski rat nije za Martinovića „avanturizam“, a herojski čin od 27. marta jeste, a i jedan i drugi događaj su izazvali stradanje i brojne žrtve naroda? Te žrtve su navodno razlog zašto je po Martinoviću 27. mart „avanturizam“, ali kako to da dotični iste „argumente“ ne koristi i za učešće Srbije u Prvom svetskom ratu? Martinović zaboravlja da je za zločine i stradanja nakon 27. marta kriv isključivo naci-fašistički okupator Jugoslavije, a nikako oni koji su profašistički režim skinuli sa vlasti kao i narod koji je to iskreno pozdravio ovacijama na ulicama Beograda.

Takođe, Martinović dobro zna da bi Srbija kao zemlja članica Trojnog pakta bila kažnjena od strane pobedničke koalicije  kao što su bile one koje su sarađivale sa zločinačkim režimima Adolfa Hitlera i Benita Musolinija. Martinović zaboravlja ili ne shvata da su upravo 27. mart i veličanstvena Narodno-oslobodilačka borba razlog što je sovjetska Crvena armija imala naređenje da Beograd oslobađa zgradu po zgradu, a ne da bombarduje artiljerijom redom jer se smatralo da se nalazi na teriotoriji saveznika.

Dakle, upravo su događaji koji su se zbili 27. marta zaslužni za mnogo manje stradanja naroda i zemlje tokom Drugog svetskog rata. Treba reći da su ti događaji svrstali Srbiju na stranu antifašizma i pravde. Kako to da se naprednjačka vlast kiti antifašizmom, zaklinje u njega, a šef poslaničke grupe SNS antifašistički čin od 27. marta definiše kao „avanturizam“.

Posebno je licemerno što i on kao i drugi naprednjaci voli da Dveri nazove ljotićevcima, a upravo su pristalice Dimitrija Ljotića bili najzagriženiji protivnici puča i demonstracija 27. marta. U svakom slučaju, Aleksandar Martinović duguje izvinjenje javnosti zbog svoje sramne i netačne definicije 27. marta kao „avanturističkog čina“.