Beogradski Pan teatar u vodama repertoara za odrasle

„Kolevka bajke za vremena“ je prilično vešto napisana drama o stradanjima malih ljudi tokom albanske golgote srpske vojske. Bez patetičnih tonova, koje smo tako često viđali poslednjih godina u raznim obradama pomenute teme tokom jubileja stogodišnjice Velikog rata, a zahvaljujući jednostavnom rediteljskom postupku koji afirmiše glumačke potencijale, ova predstava je prevazišla okvire prigodne svečarske produkcije, stavljajući u prvi plan ansambl, predvođen Savom Radovićem, koji je biranim i svedenim glumačkim sredstvima dočarao lik starca koji se sa nostalgijom seća svog ratnog puta, žrtve i ljubavi kojom je nesebično bio okružen tokom najtežeg perioda svog detinjstva, i koji je kvalitetno podržan dobrim kreacijama Bojane Đurašković, koja je igrajući mladu i nezrelu devojku prerano sazrelu tokom rata pokazala širok volumen glumačke transformacije, tanano emotivne Aleksandre Đurić, stamenog Maria Šarana i neobično šarmantnog i na trenutke zavodljivo žovijalnog Marka Miloševića.

Predstava „Audicija – kako sam dobila ulogu“ je priča o tri glumice bez posla, koje putuju po Srbiji igrajući svoju komičnu predstavu sa igranjem i pevanjem, a koje sa izuzetnim komičkim šarmom i u uzbudljivom emotivnom naboju igraju Elizabeta Đorevska, Olivera Viktorović i Bojana Đurašković. Najmlađa od njih se još uvek nada da će postati član ansambla nekog velikog pozorišta, dok su dve starije glumice odustale od velikih snova. Zavodljiv i žanrovski sinkretičan tekst, koji je inspirisan Čehovljevim pričama „Audicija“, „Guvernanta“, „Bespomoćno stvorenje“ i „Davljenik“ napisala je mlada spisateljica Tijana Grumić, a na scenu je postavila Mirjana Karanović, koja je u svom kompleksnom i efektnom rediteljskom postupku pokazala da ima izuzetan osećaj za komično. Predstava je protkana duhovitim songovima Branislava Popovića i zahtevnom koreografijom Damjana Kecojevića.