Dušan Srezojević, Zlatni dasi i druge pesme

Knjigu pesama Dušana Srezojevića Zlatni dasi priredili su prof. srpske i južnoslovenske književnosti na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu Milivoj Nenin i asistent na istom predmetu Zorica Hadžić. Knjiga je objavljena u biblioteci Književne nauke, umetnost, kultura, a u kolekciji Nova srpska književnost 18–20. veka. Urednik ove biblioteke je Gojko Tešić. Čitajući kraću studiju M. Nenina, dobijamo osnovne podatke o Srezojeviću kao pesniku, o njegovoj jedinoj objavljenoj zbirci pesama (Kragujevac, l9l2), o njegovom životu, o istoriji recepcije njegovog pesničkog dela do danas. Saznajemo ponešto i o protivurečnim, češće jednostranim, pa i pogrešnim čitanjima Srezojevićeve poezije. Ova Neninova živopisna studija sasvim opravdava reči kojima se objašnjava svrha i smisao kolekcije Nova srpska književnost 18–20. veka. Studija je, zapravo, prilog novom čitanju Srezojevićeve poezije. Njome se „uspostavlja neophodna veza početka nove srpske književnosti sa savremenom literaturom“. Potvrdu ovoj opasci nalazimo na samom početku Neninove studije: „Iz manje poznate pesme D. Srezojevića Senke, pesnik Vojislav Karanovićuzima stih Kao sarkofag sam, bez daha u meni i tako počinje svoju pesmu Lik, posvećenu upravo pesniku koji je ispevao taj stih. Retki su, i možda zato i lepi, takvi trenuci otvorenog ukazivanja na duhovnu srodnost između pesnika“. Družeći se, dakle, sa Srezojevićevim pesmama, a uz hermeneutički okvir pomenute Neninove studije, mi oživljavamo sopstvenu pesničku tradiciju ne dozvoljavajući vrednim a skrajnutim pesničkim glasovima da padnu u tišinu i zaborav.

Dodao bih na kraju da ova vredna knjiga, pored napomene priređivača i Neninove studije, na kraju ima bibliografiju pesama D. Srezojevića, opštu i posebnu literaturu o pesniku i hronološku tablicu.