Početkom prošle godine arhitekta Miroslav Simeunović Simeun objavio je roman Despot i njegovi neimari.
Autor nekoliko stručnih knjiga i velikog broja objavljenih stručnih radova, i prevoda sa nemačkog jezika, ovog puta, čudesnim postupkom fantastičnog realizma, vraća čitaoce pola milenijuma unazad, u vreme Despota Stefana Lazarevića, i ono nakon njegove rane i iznenadne smrti, dakle u vazalsku Srbiju 15. veka.
Pisac sebe, svoje rođake i prijatelje iz sadašnjeg vremena, zamišlja u ulogama graditelja-neimara iz porodice poznatog Rada-neimara (Rade Borović), koji su izgradili veliki broj ovdašnjih manastira, posebno tvrđavu i crkvu Manasiju, zadužbinu Despota Srefana u kojoj je delovala čuvena Resavska škola.
Poseban akcenat autor stavlja na Beograd – u kome je od 1403. stolovao despot, inače veoma obrazovan, gotovo renesansni čovek, pisac, ratnik-vitez, član Reda viteza Zmaja – koji je u dugom periodu, od Kosovskog boja 1389, do svog pada 1521, dakle više od 130 godina, uspevao da ostavi neizbrisiv pečat i uvede Srbiju u istoriju evropske kulture gde joj je i mesto.
Knjiga je osim despotu, posvećena i njegovom prijatelju, koga je autor zamislio i kao svog učitelja i mentora, velikog eruditu i graditelja iz poroda saskih rudara koje je u Srbiju doveo kralj Uroš I, otac Dragutina i Milutina.
Ovaj je despota upoznao sa mnogim prijateljima iz Firence i Rima, ljudima koji su gradili katedralu u Firenci i započeli gradnju crkve Sv. Petra u Rimu.
Na ovaj način, kao i obilje nemačkog teksta (odmah i prevođen), pisac je pokazao kako se različite kulture prožimaju.
Ovo je svojevrsna autobiografija pisca, gde srpski duh koga čini vanvremenski junak Crni Georgije koji se povremeno i iznenada pojavljuje na neočekivanim mestima, sve vidi i sve nadgleda, ali često progovori svojim jezikom, čak i o događajima koji će se ovde i danas zbivati.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na Twitter nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
