Foto: Radenko TopalovićBaš sam krenuo da vam se požalim kako smo od nas, srpskih glasača, gori samo mi, Makedonci, koji su prekjuče na izborima prostrli crven tepih ispred VMRO DMPNE, koji će ih gurnuti u provaliju, gde ćemo ih raširenih ruku dočekati mi Srbi, Mađari, Rusi i Kinezi.
A onda sam shvatio da nema svrhe. Pošto nemam makedonsko biračko pravo, već samo makedonske gene, nisam imao moralno pravo da ih u srpskim novinama upozoravam kako se spremaju na izborni harakiri, iako sam godinu dana unazad sa zebnjom pratio kako se mafijaški nacionalizam tamo povampiruje.
Imam zato biračko pravo u Srbiji, a ovde još uvek nešto može da se spasi izlaskom na izbore.
Možda spasimo Beograd, ali neke beogradske opštine sigurno. Ako proučite rezultate decembarskih izbora u centralnim beogradskim opštinama, videćete da je tamo opozicija bukvalno rasturila SNS, osvojivši ponegde i triput više glasova.
Zločin prema Beogradu je izvršen kada je, bojkotom iz 2020, na tacni ceo predat naprednjačkim monstrumima, a naročito boli što su slobodu izgubile opštine koje nikada, do 2020, nisu bile u kandžama nacionalističke mafije. Ovog puta, srećom, opozicija izlazi na izbore u Beogradu i, ono što je naročito bitno, u beogradskim opštinama.
Beograđani sigurno nisu zaboravili koliko znače slobodni Stari grad, Vračar, Savski venac, Zvezdara, Palilula, može sada da bude još više takvih opština.
To će biti oaze, kojima ćemo moći slobodno da šetamo, kojima ćemo moći slobodno da upravljamo, u kojima ćemo moći, posle ovoliko godina užasa, slobodnije da dišemo, da održavamo slobodarske tribine, slobodarske umetničke izložbe i književne večeri.
Samo ludak, glupan i pokvarenjak zagovaraju bojkot beogradskih izbora, odnosno izbora za beogradske opštine, jer ne vidim način kako ta dva razdvojiti, osim tako to ćeš na biračkom mestu glumiti mentola, koji hoće da glasa za skupštinu opštine koju god, a odbija da uzme listić za gradske izbore.
U ovom trenutku bojkotaši izlaze na izbore u opštinama i gradovima u kojima su izbori zakazani ranije nego što bi trebalo, da bi bili zajedno s beogradskim, ali na beogradske i dalje neće. Srećom, Beograđani nisu idioti, niti su sigurni glasači stranaka koje su nas više puta bacale u naprednjačke čeljusti.
Beograđani umeju samostalno da zaključe da im je slobodna opština na kojoj žive, u ovom istorijskom trenutku, nasušna potreba i prvi korak ka oslobađanju Srbije.
A slobodni Beograd – kako to samo divno zvuči.
Zato, dok oslobađamo beogradske opštine svojim glasovima, moramo da probamo da oslobodimo Beograd.
Srećom, za ostale gradove i opštine nema dileme.
Tamo svi ili skoro svi izlaze na izbore, pa će, osim nekih beogradskih opština, a možda i Beograda, od političke kuge biti valjda oslobođene još neke lokalne samouprave.
Stavovi autora u rubrici Dijalog ne odražavaju nužno uređivačku politiku Danasa.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na Twitter nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
