Docent FPN-a: Mladi u strankama služe za slikanje i deljenje letaka

On kaže da je problem i to što je u Srbiji uvreženo mišljenje da je čovek mlad do četrdeset i neke godine.

“Smatra se da i u četrdesetim godinama čovek treba da čeka priliku, što je produkt takozvanog gerontološkog mentalnog sklopa, koji se prepoznaje i u načinu na koji su organizovane političke partije u Srbiji. Ne postoji uobičajeni vertikalni kanal prelaska kadrova iz stranačkog podmlatka u redovne partijske organe, a glavni razlog za to su stranačke oligarhije koje se veoma retko menjaju“, objašnjava Spasojević.

Kad se u vidokrugu javnosti pojave novi, mlađi ljudi, oni su najčešće tu jer su ih postavili partijski lideri, ali nemaju faktičku političku moć već uglavnom služe u marketinške svrhe. Statiranje grupe mladih iza visokih partijskih funkcionera scena je koju često viđamo na konferencijama za novinare, a taj “PR alat“ koriste gotovo sve stranke čak i kada tema obraćanja medijima nema nikakvih dodirnih tačaka sa mladima.

https://www.facebook.com/dsomladina/photos/a.623923964311819/1659273817443490/?type=3

Krajnji domet istaknutih kadrova iz “omladinske škole“, dok ne dođe trenutak da izađu na glavni teren, uglavnom je funkcija stranačkog portparola, koja služi za kaljenje i sticanje političkog iskustva. Kroz taj oblik inicijacije prošao je i lider Socijalističke partije Srbije Ivica Dačić, koji je stranački mikrofon dužio punih osam godina. Paradoksalno zvuči, ali Dačić je prvu funkciju u izvršnoj vlasti dobio tek kada stranka čiji je član od osnivanja više nije bila vladajuća – postao je koministar informisanja u prelaznoj vladi formiranoj nakon Petooktobarskih promena.

Aktuelni predsednik Srbije Aleksandar Vučić stupio je na glavnu političku scenu nešto mlađi od Dačića, pa je sa svega 28 godina života i pet godina provedenih u Srpskoj radikalnoj stranci postao ministar informisanja. To nije jedina razlika u hijerarhijskom usponu dvojice stranačkih lidera jer je Vučić “preskočio“ portparolski stepenik. Sa samo 25 godina zauzeo je poziciju generalnog sekretara partije, koju nije ispuštao punih 13 godina, a pojavljivanje pred kamerama zavoleo je u godinama koje su usledile.

Tekst u celosti čitajte na portalu N1.