Hrvatska u Ukrajinu izvozi reintegraciju

Nije čak izdalo ni zvanično saopštenje povodom formiranja Radne grupe pri Vladi Hrvatske kojoj je stavljeno u zadatak da Ukrajini prenese iskustva mirne reintegracije teritorija koje je obuhvatala Republika Srpska Krajina kao „dugoročno najbolji model za vraćanje Donjecka i Luganska, a jednom i Krima u sastav Ukrajine“. Rusko ministarstvo se zadovoljilo objavljivanjem na svom sajtu oštrog komentara Odeljenja za informacije i štampu MIP Rusije na čijem je čelu Marija Zaharova, čiji uticaj u ruskim medijima je nesporno veoma veliki, a koju je i Bi-Bi-Si neki dan uvrstio među 100 najmoćnijih žena na svetu.

„Nova paralelna struktura će, u najmanju ruku, odvlačiti pažnju kijevskih vlasti od posla sveobuhvatnog ispunjavanja svih obaveza iz Minskih sporazuma, koji i onako tapka u mestu“, navedeno je u komentaru. To što se tiče mešanja Hrvatske u stvari koje su od velikog interesa Rusije.

Hrvatski premijer Andrej Plenković je na čelu velike privredne delegacije u ponedeljak stigao u posetu Ukrajini, koja je, posle Bosne i Hercegovine, druga po redu država koju je posetio otkako je stupio na premijersku dužnost. I iz ovog redosleda mogli bi se izvući zaključci o pravcima i prioritetima ukupne buduće delatnosti Plenkovića, a pravu nedoumicu izaziva tek činjenica da su i za prvom i za drugom posetom sledili događaji i reakcije koje ne slede „izvozu stabilizacije“.

Kao drugo, raspad bivše Jugoslavije i sve moguće okolnosti oko tog raspada, sa naglaskom na onima koje su bile nezakonite i štetile su srpskoj strani, odnedavno su svakodnevna tema ruskih medija i istupa ruskih političara i na fonu bespoštedne kritike i unutrašnje politike Rusije 90-ih godina. Tako je i Zaharova u svom komentaru podsetila da su „mirnoj reintegraciji“ područja koje su u Hrvatskoj naseljavali Srbi prethodile velike vojne operacije „Bljesak“ i „Oluja“ koje su imale i svoje isto tako velike žrtve. „Dobro je poznato uz kakve su žrtve i prinudno iseljavanje iz Hrvatske oko 250.000 tamošnjih Srba sprovedene velike vojne operacije ‘Bljesak’ i ‘Oluja’ 1995. godine. Ubeđeni smo da bi saveti ‘stranih konsultanata’ mogli kod kijevskih vlasti stvoriti opasnu iluziju da su u Donbasu dopuštena nasilna rešenja što ne bi doprinosilo jačanju bezbednosti na jugoistoku Ukrajine“.

Mada je Radna grupa Vlade Hrvatske za saradnju sa Ukrajinom osnovana na sednici te vlade neki dan u Vukovaru, o izboru mesta takođe bi se moglo raspravljati, u tekstu Sandre Veljković zagrebački Večernji list se čudi da se Rusija tek sada odlučila na protest jer „Hrvatska već dve godine pomaže Ukrajini slanjem opreme za policiju, liječenjem vojnika, ali i prijenosom iskustava o mirnoj reintegraciji okupiranih dijelova pod kapom Ministarstva vanjskih poslova“. Zašto se Rusija tek sada odlučila na reakciju moglo bi se zaključiti iz sledeće rečenice Večernjeg lista: „Isto toliko i hrvatski premijer Andrej Plenković, tada kao predsjednik Odbora za pridruživanje između EU i Ukrajine, zagovara prijenos hrvatskog iskustva Kijevu“. Diferenciju između Plenkovića evroposlanika i Plenkovića premijera komentarisali su, ali na svoj način i drugi hrvatski mediji. Uz napomenu da je „Hrvatska članica EU koja danas možda najviše podržava vlasti u Ukrajini u njihovoj borbi protiv proruskih snaga“, Novi list iz Rijeke citira Joška Klisovića (SDP), bivšeg zamenika hrvatskog ministra inostranih poslova u Vladi Zorana Milanovića: „Čini mi se da je Plenković smetnuo s uma da ispred njegovog imena nije više EU nego CRO i da više nije europski parlamentarac nego hrvatski premijer i da na raspolaganju ima samo kapacitet hrvatske države“.

Sem što je Plenković zaboravio da hrvatski premijer nije isto što i evropski parlamentarac, on je zaboravio i da Rusija nije Srbija, pa s tim u vezi Novi list, pošto su izjavu odbili članovi sporne Radne grupe, citira bivšeg hrvatskog ambasadora u Moskvi Boža Kovačevića: „Nerealno je pretpostaviti da bi odnosi Ukrajine i Rusije mogli biti riješeni kao odnosi Hrvatske i Srbije, Hrvatska je svoju teritoriju branila za razliku od Ukrajine kad je riječ o Krimu, koji se usput niti ne spominje u Minskom sporazumu. Naravno Rusija je i velika sila“.