Ćirić i Prodanović na bugarskom, Pantić na nemačkom

 Pored ove knjige, tokom 2012. izašli su i prevodi na ruski i češki jezik najpoznatijeg Ćirićevog dela, romana Hobo, za koji je 2001. dobio Ninovu nagradu. „Ta snažna volja za pisanjem uprkos svemu, koja samim tim ovaj čin uznosi na nivo ontičkog, te vanredan sluh za anegdotalni dijaloški obrt i generacijsku percepciju sveta, kao i sama narativna zavodljivost ispripovedanih pasaža, jesu kvaliteti koji Ćirićevu prozu izdvajaju iz mnoštva knjiga koje dopiru do nas kao čitaoca. Priče iz novijih zbirki Telesna straža (2010) i Kratki ljudi (2011), zavode čitaoca upravo navedenim kvalitetima. Za razliku od priča iz Kratkih ljudi, gde u intimnoj sasvim introspektivnoj svetlosti, mnoštvo junaka osvetljava svet svojim životnim i porodičnim pričama, a njihov autor veruje da se može pronaći drugi svet u skrivalici banalnog sveta, priče iz Telesne straže su tipično ćirićevske. U blicevima niza životnih i egzistencijalnih situacija otkrivaju svom čitaocu neke od produbljenih uvida, izdižući životno iskustvo na nivo relevantnog literarnog iskustva. Glasovi ovih muškaraca i žena su iz sasvim različitih stvarnosnih i uzrasnih registara, a produbljeni pesnički jezik, produbljen do samih jezovitih granica smrtnog, jeste ona kartografija mesta na kojima se lome njihovi životi“, zapisuje, između ostalog Šaponja.

Nemačka izdavačka kuća Ditrich Verlag iz Berlina krajem 2013. objavila je knjigu priča Mihajla Pantića Ako je to ljubav u prevodu Margit Jugo, saopšteno je iz beogradskog Arhipelaga. To je osmi prevod te Pantićeve knjige na strane jezike. Iz Arhipelaga dodaju da je tokom prošlogodišnjeg Sajma knjiga u Sofiji predstavljeno bugarsko izdanje Pantićeve knjige Ovoga puta o bolu u prevodu Sevde Dimitrove. Reč je o petoj Pantićevoj knjizi prevedenoj na bugarski. Nešto ranije prošle godine sofijski izdavač Maga Welding objavio je Pantićevo dvoknjižje Pesnici, pisci i ostala menažerija i Ne mogu da se setim jedne rečenice u prevodu Asje Tihinove.

I romani Milete Prodanovića doživeli su proteklih meseci izdanja na mađarskom, ukrajinskom i bugarskom jeziku, saopšteno je iz Arhipelaga. Roman Vrt u Veneciji objavljen je u Mađarskoj (IK Harmatan iz Budimpešte, prevod Gabora Čordaša) i Bugarskoj (IK Ergo iz Sofije, prevod Rusanke Ljapove), dok je Ultramarin objavljen je na ukrajinskom jeziku (IK Tempore iz Kijeva, prevod Ljudmila Nedaškivska).