Najistočniji austrijski grad

Između Bratislave i Beča, zapravo na svega desetak kilometara od Bratislave, najistočniji je grad u Austriji – Hainburg, ili, kako se zvanično zove Hainburg an der Donau. Ukotvljen na Dunavu, na izdisaju Malih Karpata, gradić postaje sve manji i manji po broju stanovnika, ali njegovo nasleđe ne gubi na vrednosti.
Prvi doseljenici bili su Iliri i Kelti. Hainburg ima dvoja vrata, 15 kula, i 2,5 kilometara zida izgrađenog u 13. veku. Najznačajnija su takozvana Bečka vrata (izgrađena oko 1270) koja i danas slove za najveća srednjovekovna gradska vrata u Evropi.
Gradnju dvorca iznad grada naložio je Henri III 1050, a 1108. pripao je Babenbergerima. U drugoj polovini 12. veka otkupnina dobijena od Ričarda Lavljeg Srca omogućila je dogradnju dvorca i Bečkih vrata. Otokar II, kasnije kralj Bohemije oženio se 1252. s poslednjom od Babenbergerovih – Margaretom od Austrije, a zamak je izgubio u bici 1278. kada su ga preuzeli Habsburgovci koji su ga zalagali mnogima, te je doveden u prilično loše stanje. Gradu je utvrđenje pripalo 1629. U drugoj otomanskoj kampanji, Turci su razorili i grad i zamak u julu 1683, a obnovio ga je grof Levenburg 1709. Grupa stanovnika Hainburga prionula je na posao 1975. i uredila ostatke zamka, te je danas postao mesto na kome se s vremena na vreme održavju, predstave, koncerti, festivali….
S brda na kome je zamak vidik puca na sve strane. Za vedra dana, vidi se i pedesetak kilometara udaljeni Beč. Da je u Srbiji, gotovo je izvesno da bi ovo bila idealna lokacija za uzgajanje najuspešnijeg srpskog zasada – plastičnih kesa, boca i ostalog đubreta. Ovde, pak, sve čisto, pokoja kućica za ptice (iako, one, glupače uprkos tome prave gnezda na drveću).
Osim po istoriji, za Hainburg se čulo i 1984. kada su demonstranti, uprkos hapšenjima i sukobu 4.000 građana s 2.000 policajaca, sprečili izgradnju elektrane i prisilili vladu da se povuče. Zahvaljujući potpisima 353.906 građana, izdejstvovali su da područje postane nacionalni park.
Iako je 1919. imao 7.551 stanovnika, danas ih je svega 5,651. Uređene cvetne leje, lepe kuće, mirne ulice i srednjovekovni šarm grada u čijem se centralnom delu nalazi trg s crkvom, razlog su da se u ovom gradu uživa. Odavde, ma na koju stranu da se krene, pronađe se štogod vredno pažnje. Neposredno pored grada nalazi se i banja Bad Deutsch-Altenburg, nekada rimsko naselje Carnuntum, glavni grad rimske provincije Panonija u kome je sedište imao Marko Aurelije, a danas arheološki park. Gotovo tokom čitave godine, tu se održavaju festivali, igre, „gladijatorske“ borbe… Opet, na drugu stranu (za srećnike koji nemaju problema s vizama), brzo se stiže i do kakve mađarske čarde, a ni Beč nije daleko – zakleti biciklisti do njega dolaze uređenom stazom uz Dunav.