Komadi sa dušom u glavnoj ulozi

Nikolaj Vladimirovič Koljada, miljenik ruskih i srpskih pozorišnih krugova i jedan od najizvođenijih evropskih dramskih pisaca, bavi se i režijom, glumom, vlasnik je jednog od prvih ruskih privatnih pozorišta.

Osim u Rusiji i državama bivšeg SSSR-a, njegove drame izvode se od Nemačke i Poljske do Australije i Mongolije, a u Srbiji nema pozorišta koje u poslednjih četvrt veka nije izvodilo neki od njegovih komada.

Koljada se smatra rodonačelnikom uralske škole dramaturgije, čije jezgro čine njegovi nekadašnji studenti sa Uralske državne pozorišne akademije u Jeketerinburgu.

Osnivač je Međunarodnog konkursa za mlade dramske pisce „Evroazija“, međunarodnog pozorišnog festivala i Centra za savremenu dramaturgiju u Jekterinburgu. Svake godine organizuje „ruske sezone“ u evropskim pozorišnim centrima. Odlikovan je svim najznačajnijim ruskim književnim priznanjima.

„U ovoj knjizi objavljene su drame iz različitih mojih perioda – neke su odavno napisane, i neke novije i neke najnovije. A do sada sam napisao vrlo mnogo, čak 130. Sećam se da je tih priča bilo mnogo i da sam išao od redakcije do redakcije, od jednog književnog časopisa do drugog. I svuda su mi vraćali rukopise sa istim obrazloženjem ‘Sve je to životna periferija, to su nekakvi okrajci života, nije to za nas'“, poručuje Koljada u predgovoru srpskog izdanja „Velike (post)sovjetske enciklopedije“.

Na predstavljaju knjige u DKC-u o ovom ruskom umetniku, njegovom delu i saradnji sa njim govorili su prevodilac Novica Antić, dramaturg Boško Milin, reditelji Jagoš Marković i Tanja Mandić Rigonat, glumice Rada Đuričin i Branka Petrić.

Prema rečima Jagoša Markovića, „Koljada je pisac koji se ne stidi bola, duhovitosti, koji je dovoljno superioran da kaže da bez ljubavi nema života, koji se ne stidi da duša bude glava uloga“. Prvo predstavljanje „Velike (post)sovjetske enciklopedije“ u Beogradu okupilo je ovdašnji pozorišni i javni svet.