Belville – paradigma idealizovane budućnosti?

Ako je Belvil naselje koje je od 2009. otvoreno za šetače, posetioce i korisnike brojnih usluga koje pružaju lokali u prizemlju četrnaest zgrada nazvanih po cveću (Zumbul, Lala, Mimoza, Suncokret, Šeboj i slično), da li on simulira ili manifestuje gradski model budućnosti? Model u kome nema siromašnih, (javno) nesrećnih, gladnih i smrznutih stanovnika grada? 

Ili je ovo jedno od mnogih naselja koja niču kako po Beogradu, tako i mnogo šire, koja će vremenom da oronu i koja će se napuniti ljudima različitih društvenih slojeva, koji će umesto skupih kola na parkingu naselja da podignu trafiku u kojoj će prodavati novine i kafu?

Suština ovih pitanja koja sebi možda postavi slučajni posetilac naselju (jer se ispostavlja da svi znaju za Belvil ali skoro niko nije tu spontano došao), može da bude i – kakav kulturni model pruža ova vizija/verzija zajedničkog stanovanja? Da li ambijent dobrog imovinskog stanja i njegovi stanovnici imaju kapacitet da iznedre kulturu (životnu i umetničku) koja će biti dovoljno značajna da postane jedinstvena makar po nečemu? 

Da li je ovakvo naselje paradigma idealizovane budućnosti kojoj kao da svi težimo, ali se gotovo niko ne nalazi u njoj? Kakve kulturne potrebe i kapacitete nosi ovakav stambeni blok?

Polazeći od društveno-istorijskog konteksta nastanka Novog Beograda na kome se savremeni Belville nalazi, te od vizije novog (dela) grada nastale nakon Drugog svetskog rata po kojoj treba stvoriti grad po meri čoveka i svih njegovih društvenih, kulturnih, ekonomskih i drugih potreba, radionica će se baviti istraživanjem kulturnih potreba aktuelnih stanovnika i posetilaca Belvilla i skiciranjem novog potencijalnog sloja komunalnosti u Belvilleu.

Učesnici radionice će biti uključeni u realizaciju okvira istraživanja, standardno i performativno istraživanje (ispitivanje i animiranje stanovnika i posetilaca), a zatim u tumačenje rezultata i kreiranje poželjnog modela komunalne strukture koja odgovara obrazovnim, kulturnim i društvenim potrebama ovog dela Novog Beograda.

Organizatori pozivaju sve zainteresovane srednjoškolce, studente arhitekture, umetničkih fakulteta, društvenih nauka, stanovnike Belvila i sve zainteresovane da se prijave na radionicu.Bilo bi poželjno da učesnici budu i umetnici koji će omogućiti da istraživanje i upit prema stanovnicima i posetiocima Belvillea ima i performativni karakter.

Radionica je besplatna, a neophodno je poslati prijavu na [email protected] sa kratkom biografijom i kontaktom svakog učesnika.

Program Kad bi zgrade pričale je višegodišnji istraživački projekat koji se realizuje u saradnji organizacija iz Skoplja, Zagreba i Beograda, a podržan od od Balkanskog fonda za umetnost i kulturu (BAC), odnosno od Švajcarske vlade kroz Švajcarsku agenciju za razvoj i saradnju (SDC) i Evropsku kulturnu fondaciju (ECF).