Druga poseta DMZ u novembru 2016. je uključivala i spuštanje u treći severnokorejski tunel za invaziju Južne Koreje.
To je jedan od četiri tunela koji su vlasti na jugu otkrile. Kolaju glasine da su Severnokorejci prokopali još preko desetak neotkrivenih.
To je područje oko grada Pađua. Na njegovom rubu je park Imđingak u kome su izloženi neki od aviona i tenkova korišćenih u ratu, kao i granatama izbušeni voz koji je pre 1950. saobraćao između dve Koreje. To je često mesto okupljanja izbeglih sa Severa.
Treći invazioni tunel je u blizini Dorasana, osmatračke stanice najbliže DNRK. Na Dori, betonskom zdanju ofarbanom u kamuflažne, braon-crne boje, južnokorejski vojnici su turistički vodiči. Upoznaju posetioce sa područjem, ograničenjima kretanja i pravilima ponašanja, karakteristikama dela DNRK koji se osmatra golim okom ili kroz teleskope, kao i konfiguracijom i istorijatom Trećeg tunela. U brdovitom šumovitom području oko osmatračke stanice su stražarnice koje okružene bodljikavom žicom i sa uniformisanim lica ukazuju na stalnu napetost.
Za postojanje trećeg tunela se doznalo 1975, posle svedočenja severnokorejskog prebega Kim Bu-sunga, ranijeg službenika Biroa za veze Radničke partije Koreje, učesnika u izgradnji podzemnih tunela. Onda su južnokorejski inženjerci iskopali 107 bušotina koje su ispunjene vodom i čekala se dinamitska eksplozija „rudara“ sa Severa. Posle eksplozije se iz najbliže rupe izlila voda. Tada je počelo kopanje tunela za presretanje onog sa Severa.
Dva tunela su spojena u novembru 1978. Južna Koreja je preuzela kontrolu nad tunelom koji su na njenoj teritoriji kopali Severnokorejci. Na teritoriji RoK je deo tunela dug 435 metara blokiran sa tri masivne betonske barijere.
Treći tunel je projektovan za konvencionalno ratovanje i gerilsku infiltraciju. Nalazi se 52 kilometra severno od Seula, 73 metra ispod površine i dugačak je ukupno 1.635 m. Tvrdi se da je građen tokom šest godina.
„Navodno je ovim tunelom bio moguć transport jedne pešadijske divizije na sat“, kazao je „turistički vodič“ redov DŽong. „To je između 10.000 i 30.000 vojnika, ali kad siđete dole, videćete da je to nemoguće“.
Posle početnih negiranja njegovog postojanja, vlasti Severne Koreje su tvrdile da je Treći tunel u stvari rudnik uglja, radi čega su čak nanosile prašinu crnog uglja na zidove. Međutim, geološka istraživanja su pokazala da nigde u okolini nema tragova uglja. Dalje, dno tunela je nagnuto pet stepeni prema severu kako bi bilo onemogućeno skupljanje vode.
„Poslednja činjenica je pravac rupa od eksplozija dinamita nađenih unutar tunela. Svaka rupa je načinjena u južnom pravcu“, kazao je DŽong.
Ulaz u treći tunel podseća na manju železničku ili autobusku stanicu, sa prostranim prostorom za parkiranje motornih vozila. Na drugom kraju je bioskopska sala u kojoj gostima prikazuju kratke dokumentarne filmove o četiri tunela koje su Severnokorejci kopali ispod DMZ.
Na početku su nam podelili žute plastične šlemove poput rudarskih ili građevinarskih koji su dobrodošli u tunelu koji je širok dva metra i isto toliko visok. No gvozdene konstrukcije ga čine teskobnijim. Ne mogavši stalno da koračam povijen, često sam udarao glavom o plafon. Tešio sam se da je moj kolega iz Alžira visok dobrano preko 1,90 metara.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na Twitter nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
