Švedska glumica Anita Ekberg, koja se proslavila u legendarnom filmu Federika Felinija „Sladak život“, umrla je juče u 84. godini, javili su italijanski mediji. Glumica, koja je godinama živela u Italiji, umrla je u bolnici u mestu Roka di Papa, u okolini Rima. Scena Ekbergove i Marčela Mastrojanija u fontani Trevi iz filma „Sladak život“ iz 1960. godine je među najpoznatijim scenama u istoriji filma.
Rođena je 1931. godine u Malmou kao šesto od osmoro dece. U svojim tinejdžerskim godinama, radila je kao manekenka, a 1950. se prijavila na takmičenje mis Malmoa, a zatim i za mis Švedske koji je osvojila. Posle učešća na takmičenju za mis sveta prvu ulogu u Holivudu joj je obezbedio Džon Vejn. Kao starleta u studiju Universal išla je na časove drame, dikcije, plesa, jahanja i mačevanja.
Glumila je u filmovima sa Loren Bekol, Dinom Martinom i DŽerijem Luisom. Studio Paramont joj je dao ulogu u filmu „Rat i mir“ koji je snimljen u Rimu 1956. godine u kojem je glumila i Odri Hepbern. Igrala je i u filmovima „Woman Times Seven“, „Way… Way Out“, „The Alphabet Murders“, „Nel segno di Roma“, „Paris Holiday“, „Hollywood or Bust“…
Bila je udata za britanskog glumca Entonija Stila od 1956. do 1959. godine, a od 1963. do 1975. sa glumcem Rikom van Nuterom. Bila je u ljubavnim vezama sa mnogim poznatim ličnostima svog vremena kao što su Marčelo Mastrojani, Erol Flin, Frenk Sinatra, Gari Kuper i drugi.
Italijanska kinematografija je tokom vikenda izgubila još jednu legendu. Slavni reditelj Frančesko Rosi preminuo je u subotu u Rimu u 92. godini. Rosijev prijatelj Franko Zefireli izjavio je da mu je reditelj bio „doživotni prijatelj“. Njih dvojica su počeli kao asistenti Lukina Viskontija i od tada postaju nerazdvojni.
Rosi se proslavio filmom „Salvatore Đulijano“ iz 1962. godine o sicilijanskom gangsteru za koji je osvojio je Srebrnog medveda za režiju na Filmskom festivalu u Berlinu. Njegov film o političkoj korupciji „Ruke iznad grada“ osvojio je 1963. godine Zlatnog lava na festivalu u Veneciji, dok je film „Afera Matei“ devet godina kasnije dobio Zlatnu palmu na Kanskom festivalu.
Bio je jedna od središnjih figura italijanske kinematografije post-neorealizma i jedan od začetnika „filma optužbe“ i političkog trilera u evropskoj kinematografiji. U svojim poludokumentarnim i izrazito realističnim filmova, prenosio je stvarne ili inspirisane stvarnim događajima, afere i intrige iz italijanskog političkog i ekonomskog života. Njegovi filmovi često su vrlo kontroverzni i izazivaju jake emocije kod publike.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na Twitter nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
