Ustavni sud Srbije već četiri godine ćuti o slučaju Barbalić

U međuvremenu, ova funkcionerka SRS, koja se na gotovo svim izborima nalazi u samom vrhu liste stranke Vojislava Šešelja, 2016. godine, prijavila je oteti stan Agenciji za borbu protiv korupcije kao ličnu imovinu, godinu dana nakon što Apelacioni sud stavio tačku na taj slučaj. Međutim, LJiljana Mihajlović je postala vlasnica samo devet dana nakon što je otela stan porodici Barbalić, koji, u vreme vladavine SRS u Zemunu proterani po nacionalnoj osnovi, danas žive u trideset kvadrata u mestu Baška na ostrvu Krk, dok njihov slučaj svoj konačni rasplet čeka u Ustavnom sudu Srbije. Osim što živi u otetom stanu, legitimisanom kao posledica nacionalističke mržnje, LJiljana Mihajlović trenutno obavlja funkciju zamenice predsednika skupštinskog Odbora za ljudska i manjinska prava. Često u javnosti daje oštre izjave o Hrvatskoj i građanima hrvatske nacionalnosti.

– Slučaj Barbalić trajao je pred našim sudom čitavih 17 godina i vrlo je kompleksan, budući da se u konkretnoj stvari nije radilo o jednom postupku, već je vođeno više postupaka, što parničnih, što vanparničnih, splet tužbi i protivtužbi, u pokušaju porodice Barbalić da dokaže da ima stanarsko pravo na stanu koji je imala u posedu od 1966. godine. Centralni događaj u čitavom predmetu dogodio se 1997. godine kada je I. B., koji je u spornom stanu rođen i živeo čitav svoj život, otišao na godišnji odmor, da bi po povratku sa odmora shvatio da se u stan uselila LJ. M. kojoj je stan dodeljen na korišćenje ugovorom o zakupu koji je u zaključila sa Opštinom Zemun. Punovažnost ovog ugovora između LJ. M. i Opštine Zemun je kasnije osporavana u jednom od parničnih postupaka – ocenjuje za Danas Milena Vasić, pravna savetnica Komiteta pravnika za ljudska prava.

Ona napominje specifičnost ovog postupka, koji se, kako kaže, ogleda u nerazumnoj dužni trajanja, na šta je YUCOM ukazao u ustavnoj žalbi.

– Naročito ako se ima u vidu da je sud propuštanjem da preduzima radnje u postupku direktno doprineo dužini trajanja postupka. Čitav slučaj je u javnosti ispolitizovan od strane Srpske radikalne stranke, koja je u tom periodu držala lokalnu vlast u Zemunu, budući da su nosioci stanarskog prava bili hrvatski državljani, zbog čega se nepristrasnost u odlučivanju od strane suda u ovoj stvari može staviti pod znak pitanja, ako se uzme u obzir tadašnji uticaj koji je imala Srpska radikalna stranka – ističe Vasić.

Kada uzmemo u obzir dužinu trajanja postupka, ukazuje sagovornica Danasa, kao i konačnu odluku Apelacionog suda u Beogradu, donetu 2015. godine, koja je prema mišljenju pravnog tima YUCOM-a proizvoljno obrazložena i suprotna tada važećem Zakonu o stanovanju, možemo uočiti veliki broj propusta u ovom slučaju.

– Porodica Barbalić u pravnom sistemu Srbije nije dobila zaštitu svojih prava priznatih Ustavom i zakonima ove zemlje. Komitet pravnika za ljudska prava podneo još 2015. godine ustavnu žalbu Ustavnom sudu Srbije u kojoj je ukazao na to da se radi o pitanju od egzistencijalnog značaja za jednu porodicu (pravo na stanovanje). Ova žalba već četiri godine čeka na odluku Ustavnog suda o povredi prava na pravično suđenje i prava na imovinu porodice Barbalić, čime se dodatno izbegava odgovor na pitanje da li su pravosudni organi Srbije postupili u skladu sa Ustavom i zakonom pri donošenju odluke u ovoj stvari – zaključuje Milena Vasić za Danas.

Bez odgovora Mihajlović

List Danas kontaktirao je LJiljanu Mihajlović kako bi nam prokomentarisala izbacivanje porodice Barbalić iz stana u Zemunu i njenom useljenju u isti. Nažalost, do zaključenja ovog našeg broja, LJiljana Mihajlović nam nije odgovorila.