Preminuo Rajko Lukač, član Srpskog književnog društva

Vest o njegovoj smrti objavilo je Srpsko književno društvo.

Rajko Lukač je rođen 3. marta 1952. godine u Međeđi kod Bosanske Dubice. Školovao se u Međeđi, Starom Petrovom Selu i Bosanskoj Dubici.

Posle prve godine na Filozofskom fakultetu u Zadru, studije nastavio na Filološkom fakultetu u Beogradu, gde je diplomirao na grupi za srpskohrvatski jezik i jugoslovenske književnosti. Od 1971. godine živi u Beogradu, gde se profesurom bavio nekoliko meseci, a najduže – deceniju i po – bio novinar, potom saradnik u marketingu, urednik i voditelj književne tribine, savetnik za književnost u jednom fondu, te saradnik i urednik u nekoliko izdavačkih kuća.

U njegova dela ubrajaju se knjige poezije i knjige za decu: „Plavuša i putnik“, „Spiralno stepenište“, „Relikvijar“, „Zapisi iz podzemnog prolaza“, „U traganju za izgubljenim čitaocima“, „Hvalisavko u kopačkama od sedam milja“, „Zajednički epitaf“ i poslednja „Večera za kečere“ pre dve godine, odnosno „U(r)aaa maturaaa“.

Lukač je ostavio i romane „Čipkarska škola“, „Ljetne sante“, „Božji ugodnici, u dva toma“, „Arhivske grobnice“, „Hroničar“, „Zvono nad međama“, „Divit i rukopisi“, za koji je dobio nagradu „Janko Veselinović“. Prošle godine objavio je delo „Curriculum vitae“.

Pisao je knjge drama i scenarija, književnu i filmsku kritiku, putopise, feljtone, eseje, radio intervjue sa umetnicima, prevodio sa makedonskog jezika, a pesme i priče su mu, za života, bile zastupljene u dvadesetak antologija srpske pozije i proze.