Sahranjen Dobrica Kamperelić

Kamperelić je rođen je u Beogradu, u Jugoslaviji ,1947. godine. Diplomirao je na Pravnom fakultetu u Beogradu i radio je kao pravnik u izdavačkom preduzeću Nolit.

Šezdesetih je bio bubnjar ritam i bluz benda Nemogućih pet. Iz letargije se probudio 1968. godine kada je počeo da piše satiru (aforizme, satiričnu poeziju i eseje) i počeo da se izražava kroz crteže i vinjete. Kasnih sedamdesetih počinje da sarađuje sa međunarodnom asocijacijom za vizuelnu i konkretnu poeziju Vestist (Westeast), a kasnije učestvuje u neoavangardnim umetničkim pokretima signalizam i klokotrizam.

U to vreme postepeno postaje mejl artista.

Imao je dvanaest samostalnih izložbi u bivšoj Jugoslaviji, u SAD, Južnoj Koreji, Italiji i Holandiji.

Autor je više od trideset međunarodnih multimedijalnih umetničkih projekata i mejl art izložbi, kao što su: Uzlet! (Muzej savremene umetnosti), Korelacije (Kuća Krsmanovića), Umetnička slobodna zona, Destructio Unius – Generatio Alterius (galerija NUBS), Ars kao Ideja (Biblioteka grada Beograda), World’s Artist Family (Beogradski kulturni centar i HDLUZ – prošireni umetnički mediji), Metamorfozis (Studentski kulturni centar Beograd), Otvoreni svet – otvorena svest (galerija SULUJ-a), itd.

On je takođe realizovao projekte kao što su jugoslovenski avangardni pokret uz pomoć Cezara Espinoze, grupe Kolektivo 3 (Meksiko Siti) ili Ars kao Idea (Ponte Nosa, Italija).

Širom sveta realizovao je preko 70 interaktivnih projekata, performansa, hepeninga i procesualnih javnih protesta i dao svoj doprinos u 637 međunarodnih umetničkih i mejl art projekata (eksperimentalna poezija, video umetnost, fotografija, slikanje i crtanje, konceptualizam, mejl art).

Takođe je imao udela u perfo-grupi Kvart na 50. Bijenalu u Veneciji 2003. kao i na nekim festivalima i netvorking kongresima u Minhenu u Nemačkoj, a sarađivao je i sa novom perfo-grupom Ultima Occasio u Briselu.

Međunarodni centar za prevođenje i istraživanja poezije u Kini proglasio ga je Najboljim pesnikom sveta 2004. godine. Autor je četiri knjige: „Umetnost kao komunikacija“ (1992), „Otvoreni svet – Otvorena svest“ (1996), „Prečicom misli/Dijagonalom predosećanja“ (2001) i „Sletanje u novu eru planetarne umetnosti“ (2002).

Bio je član IWA (Međunarodne asocijacije pisaca i umetnika iz SAD-a), A A A (Ambijentalne umetničke asocijacije iz Italije), Književnog salona Libero Markoni (iz Beograda) itd. Bio je i član Udruženja književnika Srbije i Udruženja likovnih umetnika Srbije – sekcije za proširene umetničke medije, i nekih međunarodnih umetničkih asocijacija.