Darko Šarić: Osuđeni bos

Šariću je za pranje novca izrečena kazna od sedam godina, a za podstrekavanje drugih na pranje novca četiri godine zatvora, ali mu je izrečena jedinstvena kazna od devet godina.

Osuđeni nije želeo da prisustvuje izricanju presude.

Na zatvorske kazne osuđeno je još 12 osoba, dvojica su oslobođena optužbi, dok su protiv dvojice optužbe odbijene.

Sud je odlučio i da se oduzima imovina pribavljena izvršenjem krivičnog dela – „Mladi borac“ Sonta, „Jedinstvo“ Gajdobra, „Mitrosrem“ Sremska Mitrovica, UTP „Putnik“ ad Novi Sad, HTDP „Vojvodina“ Novi Sad, „Bratstvo“ Preševo, „Danzo invest“, kao i imovina „AMC Zvezda“ iz Pančeva, ali i parcela u Pančevu i tri stana u Beogradu.

Za Darka Šarića šira javnost je prvi put čula u oktobru 2009. godine, kada su agencije prenele da je urugvajska policija zaplenila 2,8 tona kokaina na jahti „Maui“, pod britanskom zastavom, u luci Santjago Vaskes, 25 kilometara zapadno od Montevidea.

Tada su uhapšeni Urugvajac i Srbin koji su pokušali da kokain sa jahte prebace na prekookeanski brod čija je destinacija bila Zapadna Evropa.

Tovar je presretnut u okviru zajedničke akcije „Balkanski ratnik“ američke agencije DEA, srpske BIA i policije Urugvaja. Paralelno, beogradska policija uhapsila je pripadnike Šarićeve grupe koji su se zatekli u Srbiji.

U januaru 2010. godine za Darkom Šarićem raspisana je međunarodna poternica, a ubrzo je iz Uprave policije Crne Gore saopšteno da je Šarić ilegalno napustio teritoriju Crne Gore nekoliko dana pre nego što je crnogorskom birou Interpola dostavljena međunarodna poternica.

Tužilaštvo za organizovani Srbije podiglo je 13. aprila 2010. optužnicu protiv Šarićeve grupe, a tadašnji specijalni tužilac Miljko Radisavljević je rekao da je novac od droge uložen u kupovinu poljoprivrednih dobara i hotela u Vojvodini, kao i u drugim privatizacijama u Srbiji.

Beogradski tabloidi su tada tvrdili da su Šarić i članovi njegovog klana navodno imali plan za likvidaciju najviših državnih funkcionera Srbije, operativaca policije i BIA, i da su za to spremili budžet od 30 miliona evra.

Darko Šarić se marta 2014. godine predao srpskim vlastima.

Rođen je 21. oktobra 1970. u Pljevljima.

Čak šest puta je bio osuđivan presudama Opštinskog suda u Pljevljima zbog ugrožavanja sigurnosti na radu iz nehata, uništenja aparata u rudnicima, poslovnih i stambenih prostorija, proneveru i nedozvoljeno držanje oružja i eksplozivnih materija.

Šarić je 2005. godine dobio državljanstvo Srbije, srpski pasoš i ličnu kartu, što je bilo, prema najavama srpskih zvaničnika, predmet istrage.

Policiji je postao sumnjiv 2000. godine po liniji pranja novca, a u javnosti se spekuliše da mu je prvi veći legalni posao bila prodaja lanca kioska „Štampa“ nemačkom medijskom gigantu VAC. Navodno sa bratom Duškom ima vile, restorane, klubove, stanove u gradovima od Palića do Budve.

Ipak, on je tvrdio da mu je imovina „stečena onoliko zakonito koliko i imovina velikog broja političara i biznismena u Srbiji i u regionu“.